Prophetiae aliquot b. patris Francisci.
Proph. I. Se religionem minorum fundaturum et sibi eam desponsaturum.
Proph. II. Magnum se multorum principem fore.
Proph. III. Pauperum amatorem et patriarcham fore.
Proph. IV. Se per totum mundum respiciendum.
Proph. V. Sacellum sancti Damiani Clarissarum futurum coenobium.
Proph. VI. Minorum familiam multiplicandam.
Proph. VII. Deum pro totius mundi profectu fratres minores misisse.
Proph. VIII. Pauperum hospitalitatem Deo gratam.
Proph. IX. Poenam in peccata relabentis esse graviorem.
Proph. XI. Singularitatem et hypocrisim in religioso malam esse et perniciosam.
Proph. XII. Cardinalem Ostiensem in Papam assumendum.
Proph. XIII. Ordinum apostatas male interire.
Proph. XIV. Magnum in ecclesia schisma et tribulationem futuram.
Proph. XV. Superbiam et fastum religionibus perniciosum, et fratrem Eliam extra ordinem moriturum.
Proph. XVI. Sanctorum meritis multoties Deum a puniendis peccatoribus se coercere.
Famem per totam Italiam grassaturam praedixit semel b. fratri Leoni dicens: " Heu, frater mi, propter peccata populorum mittet Deus magnam famem in mundum, scd propter merita cujusdam pauperis, nescio cujus, qui modo vivit in mundo, hoc flagellum distulit Dominus, sed eo mortuo ita fames haec invalescet, quod innumerabiles homines miserabili egestate peribunt. " Hoc morte instante b. Leoni dixit, sed in monte Alvernae a Christo accepit, quod, ut supra dictum est colloquio 23., se dixit cum aliis sibi revelatis in horam mortis taciturum. Statim ab ejus morte prophetin haec completa est. Nam tanta fames universam pervasit Italiam, ut miseri homines non solum herbis, sed et arborum corticibus pro cibo usi fuerint. Unde et tanta clades secuta est, ut nihil aliud quam mortis imago ubique appareret. Qua debacchante apparuit beatus pater fratri Leoni et se pauperem illum fuisse, propter quem Deus hanc plagam distulit, ostendit.