18 INTERAMNEN.

de larum et intort iciorum, quae deferuntur in cadaveris as- sociatione et circa tumulum ardent dum exequiae persolvun- tur. Quae vero eodem tempore accenduntur ad altaria, con- tra Benedictinae constitutionis praescripta, ex recepta con- suetudine tumulanti ecclesiae ex integro cedunt absque ulla parochi participatione; nec super hoc disceptatur. Quae de- mum circa tumulum accenduntur medio tempore inter dela- tionem et exequias, has sibi omnino vindicat cathedralis ecclesia tumulans, dum parochus defuncti proprius conten- dit quartae detractioni esse subiectas, sibique ex medietate deberi.

Modo ut ad argumenta veniamus quae in hac parva quaestione hinc inde militant, capitulum praeprimis reco- gnoscit ius commune sibi esse contrarium ; sed nonnullis ad- ductis testibus propugnat ius commune contraria consuetu- dine esse prorsus elisum.

Testes autem qui capitulo favent hi sunt : quidam Pos- senti sacristiae cathedralis camerarius, tres eiusdem cathe- dralis famuli Petrus scilicet ac Ioannes Ghiggiotti, et Aloy- sius Davanti et mandatam pii sodalitii a Misericordia : de- mum pro capitulo dimicant rectores ecclesiarum S. Petri et S. Francisci, quae in ea civitate unicae, praeter cathedralem, gentilitiis sepulcris honorantur: qui testes nonnullos casus ci- tant ad roborandam consuetudinem.

Porro notat in suis litteris capitulum, si legitima con- suetudine praescribi contra ius commune potuit, ut a quar- tae contributione subtraherentur candelae quae funeris occa- sione ad altaria tumulantis ecclesiae accenduntur , a pari , data legitima consuetudine, excipi a contributionis onere possunt intorticia, quae circa feretrum praedicto tempore ardent.

Eo vel magis quod consuetudo si multum semper valet, maximum tamen robur obtinet in negotiis ad funera perti- nentibus; Reiffenstuel I. 3 tit. 28 num. 47 S. C. C. in Maceraten. 18 Iulii 1699 in Camerinen. 18 Decembris 1819.

Vicissim parochus s. Crucis pro se habet ius commune