18 EX S. C. CONCILII

decretum in aliam Ecclesiam non transtulisset : aut trans- ferendo approbavit, concludit orator.

IURA SODALITII A BEATA VIRGINE PERDOLENTE. EX ad-

verso contradicentis Archiconfraternitatis procurator notat, Archiconfraternitatem a SSmo Rosario sibi asserere, sed non probare institutionem ecclesiasticam prae ceteris vetustio- rem. Nam inter ea quae in iudicio et extra allata sunt et afferuntur documenta, nullum reperitur, quod tutum atque indubium de die, de mense, deque anno institutionis pro al- terutra ex controvertentibus partibus praebere argumentum videatur. Siquidem haec ipsa Sodalitas quae ausit ad politi- cum Provinciae magistratum suas exhibere quaerimonias, aiebat: « L'Arciconfraternita del Rosario, come si rileva dalle sue regole (quae et quando editae?) è tanto antica, che l'epoca della sua fondazione è sconosciuta ».

Sed aeque antiqua, quia incognita dici posset, instat orator, origo et institutio Sodalitatis a B. M. V. Perdo- lente. Primo quippe Molensis traditio huius Archiconfrater- nitatis originem adeo vetustam dicit, ut a longissima ae- tate nulla inter cives de eiusdem primordiis memoria per- manserit. Huic vero communi omnium traditioni,, quae pu- blicum B. M. Virginis Perdolentis cultum ad ipsam Urbis fundationem refert, alterum secundo loco adiiciendum est praesumptionis argumentum, per quod recte intelligitur non privatim tantummodo et singulariter, sed publice et colle- gialiter dolentissimam Dei Matrem eos coluisse, quam ci- vitatis suae patronam constituerunt et veneran tur.

Ast quia non de facto per coniecturas, sed de iure di- micandum est, advocatus memorat suprema iuris principia. Porro duplex est personarum genus, naturale alterum, quod omnes humanae familiae individuos continet ; alterum iu- ridicum, quod naturalium personarum collegia collective sum- pta complectitur. Hasce personas quod spectat : « celles mê- mes, qui n'ont pour fin que de justes causes, ne peuvent se former sans une expresse approbation du souverain ». Do- mat, Droit public, liv. L tit. IL sect. II. Ex necessitate