TRANSLATIONIS ET SUSPENSIONIS. 21

motivum: sed realem requiri causam, eamque probandam ct suf- ficientem recognoscendam aestimatione iudicis iuxta communes amovibilitatis leges, Pignatel. t. 1 Consul. 133 n. 19 et seqq. et s. Rota passim.

Post haec dcveniebat Orator ad reiiciendas rationes ob quas Parochus fuerat amotus: quarum prima erat, quod elegerat S a - cerdotem Livium ad concionem habendam, qui asserebatur, neque scientia sacra praestare neque prudentia. Cui respondebat Ora- tor id, si verum fuisset, suppeditare potuisse causam alicuius ca- nonicae animadversionis, non autem remotionis: verum ipsum Li- vium fuisse iamdiu ab Ordinario adprobatum; non esse autem Pa- rocho prohibitum seligere concionatorem ex adprobatis, Ferraris Bibliolh. verb. Parochus art. 2 n. 80 : at denique Parochum utili tempore invitationem concionandi factam Livio post Curiae prohibitionem revocasse.

Altera remotionis causa esse dicebatur defectus idoneitatis ad regendam paroeciam: cui respondebat Orator, eiusmodi de- fectum excludi ex ipso ministerio paroeciali, quod per spatium triginta annorum, laude ab ipsa Curia promerita, Parochus, exercuerat: quam quidem laudem quammaximam innumeri cla- rique viri testarentur, verbisque amplissimis efferrent tum quoad animarum curam, tum quoad peregrinationem quae antea fere ignoraretur, et Parochum Philippum suo zelo eam adeo promo- visse, ut nunc concursus haberetur quinquaginta circiter millium peregrinorum: quare concludebat, cum nulla prorsus extaret re- motionis causa frustra Curiam eam quaerilasse in reclamalioni- bus atque conatibus, quibus Parochus agebatur, ut a se rcmo- veret falsas imputationes.

At vero, praecisione facta a quaestione translationis, con- tendebat Orator, suspensionem Parochi esse revocandam : hanc enim, cum gravissima sit poena, non debere infligi sine gravi culpa, Cap. 4 de Iudic, et Benedictus XIV. de Syn. dioec. lib. 10 c. 1. n. 3. Curiam autem non aliam designasse culpam, quam ino- bedientiam et repulsam translationi faciam, et epistolam Paro- chi, in qua hic scripsit translationem esse iniustam et sacris ca- nonibus contrariam: verum si interdum non obedire sit licitum , Reiffenst. Z. 1. Decret, tit. 33 n. 2 1 . , non fuisse illicitum Parocho reiicere translationem, quae suam possessionem laederet suumque