20. De sancto Dionysio et sociis.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.
1. Gaude, felix Parisius,
Quam sanctus Dionysius

Decoravit martyrio ;
Graeca laetare regio,
Quae tam clarum genuisti
Filium et eduxisti.

2, Dictus Areopagita
Hic Athenis infinita
Scientia praepollebat
Atque stadium regebat.

3. Dum cruce Christus moritur,
Hic Athenis fert: "Patitur

Deus naturae, vel totum
Caelum modo diruitur. Miranda res, ut legitur,

Deum coluit ignotum.

4. Paulus Athenas veniens

Hunc convertit ad pascua
Veri; tamquam oboediens
Secutus est iussa sua.

5. Clemens papa destinavit

Sanctum versus Occidentem,
Ubi totam adornavit
Gallicanam fide gentem.

Ad Magnificat.

A. Gloriosis martyribus

Almisque, Dionysio
Ac sociis, nitentibus

In caelesti palatio
Plebs laetetur Gallicorum,
Nomini laudes eorum,

Lumini demus luminum.
Omnia quod vivificat,
Concinendo: Magnificat

Anima mea Dominum,

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Invitati properemus,
Summo Christo laudes demus,
Qui de tenebris gentium
Vocavit Dionysium.

Iu 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Beatus vir,

quem Deus minavit

Cum sociis

securum per mare,
Ut Gallicis,

sicut post patravit,
Verbum Dei

posset praedicare.

2. Cernentibus

ipsis pericula
Populorum

in idolatria
Dicunt simul:

"Divina gratia
Dirumpamus

eorum vincula."

3. Tunc ingressi

per mundi climata
Paganoram

sedant feritatem.
Arguentes

hos per charismata:
"Diligitis

quare vauitatem?"

Responsoria.

1. Gratuletur ecclesia

Christo canens praeconia
Cum dulcisonis cautibus
Sub inclitis martyribus
Sacrisque Dionysio,
Rustico, Eleutherio,
Qui lauream meruere
Perenniter possidere.

V. Intrepidi praedicabant

Alte per totam Galliam
Tormentaque supportabant
Propter aeternam gloriam.

2, Dum Lisbius refutavit
Agri sui pecuniam,
In quo sanctus post fundavit
Devotius ecclesiam,
Ipse dicebat: O care,
Desiste nunc ab incepto,
Non licet aedificare
Templum in gratis accepto.

V. Pauperibus erogare

Pretium velis affecto,
Iam verbo tibi directo,
Carissime, dico clare.

3. Agro vir empto fundavit
Templum in Christi nomine,
Ubi multas ampliavit
Secundo gentes ordine,
Restituens creatori,
Quos cernebat male mori.
V. A daemone subtrahebat

Quam plurimos prodigiis,
Luculenter verbis diis
Iudicium exponebat.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. O rex Christe,

quam Dionysio
Scientiam

magnam tu dedisti!
Nam fertili

cognovit studio
Lunam, stellas,

quas tu fundavisti.

2. Memoria

tua redundabit,
Dixit, Deus,

apud omnes reges,
Laus super te

semper abundabit,
Nam bonorum

meorum non eges.

3. Rex aeterne,

super craticula
Servum igne

me examinasti,
Visitasti

nocte, per singula
Supplicia

cor meum probasti.

Responsoria.

1, Traditione parata
In hunc a pontificibus
Concurrebat plebs armata
Atrociter cum ensibus,
Sed hoc viso prosternebat
Se quisque vel fugiebat,
Quia caelesti lumine
Fulgebat plenus numine.

V. Idola tunc destruuntur

A manibus, quae fecerant,
Et daemonum irascuntur
Turbae, quae prius riserant.

2. Illustres Dionysius,
Rusticus, Eleutherius,
Proterviter cruciati,
Dire sunt examinati
A principe: "Quem colitis.
Et quem Deum asseritis,
Dum mundus sic convertitur
Et idolum dimittitur?"

V. Dio dono inspirati

Una voce trinitatem
Responderunt et beati
Christi Iesu maiestatem.

3. O mira res, in natura
Bestiae rabie dura
Excitatae ieiunio,
In quarum sanctus medio
Proiectus est, mansuetae
Sunt per crucis signaculum
Et sibi dantes osculum
Hunc dimittunt in quiete.

V. Inter has feras, Domine,
Assis servo, precor, isti,
Qui nos de sacro sanguine
Tuo vere redemisti.

In 3. Nocturno,
Antiphonae.

1. Dum ab ore

sanctorum divinus

Sermo fine

datur, decollati
Momento sunt

et glorificati.
Beata gens,

caius est Dominus!

2. Ossa Deus

custodit eorum,
Nam ad mensam

matrona vocavit
Perditores

corporum sanctorum
Et furtive

corpora celavit.

3. Parisius

dum unda sanguinis
Fidelium

late circumiret
Peremptorum

sub dono flaminis,
Nullus erat,

qui tunc sepeliret.

Responsoria.

1. Vir sanctus melle dulcior
In clibanum proicitur,
Sed hic auro splendidior
A rogo post eicitur,
Dicens: Christi, fili Dei,
Precor, miserere mei.
V. Post a pravis tortoribus

Patibulum adpenditur,
Sed hic orationibus

Semper vacans invenitur.

2. O mirandum mysterium,
Carcere confidenti
Omnipotentis filium
Apparuit sacramenti
Constitutor videntibus
Cunctis hic existentibus,
Quem angeli circumdabant
Melodiisque laudabant.
V. Hunc Christus sanctum cibavit
Pane, quem consecraverat,

Divineque confortavit,
Prout, alias fecerat.

8. Inclitus Dionysius,
Athleta fortis et pius,
Dum suam orationem
Peregit devotissime,
Recepit truncationem
A lanista durissime,
Et sic animam tradidit
Christo, qui cuncta condidit,
V. Cadaver duo milia

Vexit caput canentibus
Angelis verba dulcia,

Cunctis turbis mirantibus.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Paradisi ianua
Tibi, Dionysio,
Patet et in solio
Parata sedes tua.

2. Domino iubilate,

Nam dum credit Larcia,
Capitis prodigia
Sequitur fides rate.

3. Rex vero laetabitur
Sanctorum basilica,
Ubi melos canitur
A plebe catholica.

4. Benedicite Christo,

Qui meritis sanctorum
In orbe sanat isto
Copiam languidorum.

5. Laudate Deum, senes,
Virgines et iuvenes,
Qui fugat provincia
Martyrum daemonia.

Ad Benedictus.

A. Benedictus

sit rector omnium,

Dionysi,

qui te visitavit,
Tibi gratis

dans privilegium,
Ut tis lingua

fine peroravit,
Videlicet

sua petitio
Sive facta

tub tuo nomine
Adnuetur;

ergo subsidio
Tuo, posce,

simus in lumine.

Ad Magnificat.

A. Cleri progenies,

Domino nunc promere laudes

Alta voce tribus
nitere martyribus,

Larcia quos stravit
hodie vereque levavit

Horum natali

Christus in arce poli.

Ergo tu socii-
que rogate, sacer Dionysi,

Ut vir quisque Dei
possit amore frui.