SANCTI HILARII PICTAVENSIS EPISCOPI DE TRINITATE LIBRI DUODECIM.
14. Christi fides et mortis metum et vitae tollit taedium. 0036A
15. Haereticorum ingenium. ---Sed inter haec emerserunt 0036B supple,
36. Liber XII quae de Spiritu sancto confitenda sunt aperit. 0048C
28. Christus gestis Deum egit. ---Par etiam reliquae 0069A
7. Vox HOMOUSION qua necessitate suscepta. 0100C
10. Filii honor nil detrahit Patri. ---Dicturi autem 0103A
19. Jacob in lucta Deum vidit, non oculis corporis 0141B sed fidei. 0141C 0142A
8. Quid jam sibi tractandum proponat Hilarius. --- 0162A 0162B
19. Quid Scripturis de Deo edoctus sit Hilarius. --- 0171B 0171C 0172A al.
4. Quod natus homo Deus maneat, sensus jam non 0283B refugit. 0283C 0284A
262 6. Alia sunt dicta Christi nondum nati, alia 0285A nati et morituri, alia aeterni. 0285B
37. Unitas Patris et Filii non humano more cogitanda. 0308C Filii nativitas. 0309A
52. Fides vera haereticae adversa. ---Sed inter 0384B 0384C
10. Dictum est EX UTERO ad verae nativitatis ostensionem. 0439C 0440A
21. Filius etsi natus, semper tamen est, quia de 0446A Patre qui semper est. 0446B 0446C
27. De nato ante tempora dici nequit, ANTE QUAM NATUS EST, nec 0450B
32. Semper natus, semper esse animo sentitur. --- 0452C 0453A
40. Mundum Deus ab aeterno simul ac semet praeparavit. 0458B 0458C 0459A
55. Spiritus sanctus non est creatura. ---Et mihi quidem 0469A 0469B
19. If in our discussion of the nature and birth of God we adduce certain analogies, let no one suppose that such comparisons are perfect and complete. There can be no comparison between God and earthly things, yet the weakness of our understanding forces us to seek for illustrations from a lower sphere to explain our meaning about loftier themes. The course of daily life shews how our experience in ordinary matters enables us to form conclusions on unfamiliar subjects. We must therefore regard any comparison as helpful to man rather than as descriptive of God, since it suggests, rather than exhausts, the sense we seek. Nor let such a comparison be thought too bold when it sets side by side carnal and spiritual natures, things invisible and things palpable, since it avows itself a necessary aid to the weakness of the human mind, and deprecates the condemnation due to an imperfect analogy. On this principle I proceed with my task, intending to use the terms supplied by God, yet colouring my argument with illustrations drawn from human life.
19. Comparatio ad divina nulla est perfecta.---Si qua vero nos de natura Dei et nativitate tractantes, comparationum exempla afferemus, nemo ea existimet absolutae in se rationis perfectionem continere. Comparatio enim terrenorum ad Deum nulla est: sed infirmitas nostrae intelligentiae cogit species quasdam ex inferioribus, tamquam superiorum indices quaerere; 0038C ut rerum familiarium consuetudine admonente, ex sensus nostri conscientia ad insoliti sensus opinionem educeremur (Haec memorantur lib. IV, n. 2). Omnis igitur comparatio homini potius utilis habeatur, quam Deo apta, quia intelligentiam magis significet, quam expleat: neque naturis carnis et spiritus, et invisibilium ac tractabilium coaequandis praesumpta reputetur, protestans et infirmitati se humanae intelligentiae necessariam, et ab invidia esse liberam non satisfacientis exempli. Pergimus itaque de Deo 0039A locuturi Dei verbis, sensum tamen nostrum rerum nostrarum specie imbuentes.