22 ROMANA.

adven tantis interitus, ob immissum sibi de coelo lumen, haud nescius cum familiaribus aut sociis futuram praenuntiavit mor- tem, eamque ob causam ad singulas missionum domos pergere voluit, et supremum vale tum demum iterare.

Verum morbi causas, ut inde martyrii meritum - illi deberi ostendatur, pandere libet. Nepete in missione pituita laborare coepit, eumque morbum ob exercendi muneris apostolici zelum neglexit. Hinc lapsus ille e curru saticulanis indumentis, quem antea retulimus, praecordia obtudit, assiduamque tussim excita- vit ac febrim. Continuo languores, cibi fastidium, nervorum con- vulsione consecutae. Quibus sane cruciatibus, nil spiritu labe- factus, sacrificium quotidie, ceteraque pietatis officia peragebat. In toto infirmitatis decursu, admirabili patientia, aequanimitate, fortitudine praeluxit, et cum curando corpori indulgere illi opus esset, asiatica lue Urbem invadente, Romam accitus fuit de man- dato Cardinalis Vicarii, ut ibi missioni in sancti Philippi Nerii templo operam daret. Hunc autem ad nuncium nihil ille nisi urgentis caritatis stimulos ac faces persentiens, huc omni post- habita mora provolavit. Istic non secus ac in reliquis missioni- bus copiosissimus in populum spiritualis fructus redundavit ; sed perfractae labore vires, et tussis vociferatione exasperata, infirmam iam valetudinem plane prostrarunt. Sic morbo in dies magis progrediente, Albanum se transtulit, ubi maxima diffi- cultate negotia suae congregationis gerere non destitit. Quin omni studio incumbebat, ut omnia perficeret, et successori suo, ut dictitabat, liquida et expedita relinqueret. Hinc incompleta absolvere, rationum summas conferre, epistolas conscribere, iussa impertiri, omnibus de rebus providenter consulere, ac, ne multa, infirmas vires quantum poterat conferebat suas, ut sin- gula coordinata constarent, et regimen quoad se, quoad socios, quoad universam congregationem probaretur. Interim ingrave- scente morbo eo patientiae specimen provexit, ut etsi ceteros inter angores, ardenti siti ureretur, nunquam tamen inter noctem sese refrigeraret, ne Missae sacrum mane intermitteret. Nec sacri Officii assiduam lectionem, quamvis magna cum molestia ob virium imbecillitatem, aliqua ex parte praeteribat. Immo etiam viribus destitutus, interdum ob alimenti defectum languescens, cum familiaribus nil aut petebat, aut conquerebatur, sed pallore vultus non verbis defectionem animi patefaciens, ne quis turba- n t u r orabat divinaeque voluntati se in sacrificium offerebat. Sic