21. De sancto Domnio.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Belliger iste sagax

pro lege Dei sua membra
Contulit ad mortem

moriendoqueperculit hostem,
Nam petra Christus erat,
qua solidus steterat.

2. Martyr hic est verus.

pro Christi nomine corpus
Qui dedit tortorum

spernendo tela minarum,
Militiae palma

quem caelum sustulit alma.

3. Respuit hic mundum,

ludos floremque iucundum,

Cuncta caduca soli
librans et gaudia caeli,

Divitias illic

atque velut ore locavit.

4. Dum quis temptatur,

si non cadit, inde beatur,

Coronavit cum,

qui iudicat omne probatum,
Ex merito rutilam

dabit isti laude coronam.

5. Hunc Deus ornavit,

qui pro meritis adamavit,
Glorificaque stola

vestivit splendida colla
Ad paradisiacas

ducendo per aethera portas.

Ad Magnificat.

A. O quam sancta dies,

o quam festiva refulget,
Viribus, o, totis

castis celebrandaque votis,
Qua bonitate bonus

noster meat astra patronus,
Domnius, ad vitae

gaudia perpetuae.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Morte triumphali

superatis morsibus anguis

Christus ad celsi

remeavit culmina caeli.

2. Coetus apostolicus

divino lacte potatus
Dividitur multis

diversis partibus orbis.

3. At Petrus, ecclesiae

praelatus, in Antiochena

Multas virtutes

fecit ac dando salutes

Pluribus aegrotis

tenebris a corde remotis.

Respcmsoria.

1. Cum plebs innumera

simul, ut miracula vera
Viseret, afflueret

seu quod magis inde vigeret,
Contigit, accessit

Theodosius, accola civis,
V. Nobilitate cluens,

operum virtute [re]fulgens.

2. Hic Danae geniti

generosae prolis habenti
Natum se iunxit,

quam more suo sibi iunxit,
Qua subolem genuit

. . . . cia Domnius inquit.
V. Praestanti forma,

sed Christi postea norma.

3. Quippe suus genitor

velut almis cnltibus auctor
Munere naturae

vitae spirando futurae
Ad Dominum saltus

dabat et gentiliter altus,
V. Qui fons est vitae

cunctis sine fine petendae.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Praedicat ut plebi

verbum Petrus ore tonanti,

Audiit attentus

neque mundi compede tentus
Discipulum Christi

petiit sub tempore noctis.

2. Cuius doctrina

rutilans pietate superna
Credidit in Christo

devota mente sequendo.

3. Ut fidei lavacrum

tangens sprevit simulacrum,
Domnius et mater

fiunt pariterque fideles.

Responsoria.

1. Aurea gemma solo

sidus radiabilis caelo,
Domni, qui resides,

quem tulit alma fides,
Auxiliare tuis

solita pietate ministris,
V. Magnificare tua

valeant ut festa per aethra.

2. Qui puer aetate

sed mentis nobilitate
Celsus apostolicis

copulavit se documentis,

V. Potans a puero,

vomuit quae postea mundo.

3. Iam fidei plenus

studio Petrus Antiochenus
Visus (est) adire Romam

gestorum laude sonora[m],
V. Luceat ut princeps

a prima luce deinceps.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Domnius a seniore Petro
suadente magistro
Venit Dalmatiam

Domino ducente Salonam.

2. Semina divina

spargens ubi voce benigna,
Purificat, mundat

plures baptismatis unda.

3. Mox quibus ablutis

capiendo verba salutis
Corda maligna tamen
conclamant pseudovatem.

Responsoria.

1. Dum trahit a morbis

dominam, quae dicitur, orbis,
Discipulos mittit

lati per climata mundi,
V. Ecclesiae natos

pariant quo multiplicatos.

2. Pirgus ad baec tumidus
dialectico turbine fixus
Obstitit atque fidem

sibi draco colorat eandem,

V. Cesset ut athleta,

Iesu ne vinea crescat.

3. Sed ne cathegoricus

palma laetetur iniquus,
Doctorum doctor

vires parat ille ministro,

V. Cui dicit: Os aperi,

per me quod scito repleri.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Cum pius athleta

mundi fugit omnia laeta,
Martyrii palmam

Deus bunc invitat ad almam

2. Namque sacerdotes,

Christum venerantibushostes,
Maurilium quendam

pretio[que et] munere parant.

3. Romae praefectus,

qui daemonis arte refertus,
Aurum spernentem

neque sacrificare volentem
Discipulum Christi

permultat verbere tristi.

4. Christicolae plures

clamant pie compatientes:
Cur pereat saeve,
qui praedicat omnia vere?

5. Praeses ad haec motus,
nullo moderamine fotus,
Hos novies quinque

super aethera detulit ense.

Ad Benedictus.

A. Pontificum norma,

splendor pretiosaque gemma,
Serta venustatis

retinens cum martyrizatis,
Scandere celsorum

da nobis regna polorum,
Qui barathri claustro

puerum precibus revocasti.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Corpora sanctorum

tumulantur honore piorum
Vertice sub montis,

vocitatur qui Macarontis.