S. Romana Bota

« quod in futurum essent et esse deberent t res ad eam sust inendam,

« videlicet dictus praeposi tus principalis et quot idianus curatus, necnon

« duo ex canonicis eidem coadiutores, qui duo canonici vicissim u n a

« hebdomada pro quolibet alternative curam gererent, et qui nominari

« deberent a dicto praeposito pro tempore existenti, et postea vinci in

«capi tu lo , etc. » Hoc decretum a S. Sede approbatum fuit ita tamen

ut nominatio duorum Coadiutorum reservata sit toti capitulo, qua clau-

sula aperte agnoscitur capitulo curam an imarum inesse saltem habitu,

ut f irmat, auctori ta t ibus adductis, sententia coram Lega.

Neque dici potest per hoc decretum inductam fuisse substant ialem

novationem quoad t i tulum et proprietatem curae an imarum , nam decre-

tum Della Robbia explicite inhaeret in Bulla fundationis Alex. P P . VI,

et in praecedentibus consti tut ionibus capitularibus, qmibus cura anima-

rum vel universa, vel habitualis , saltem tr ibuta et recognita fuit capi-

tu lo ; et de cetero nominatio duorum coadiutorum reservata toti capi-

tulo, non autem soli praeposito, aperte resistit huic, quae praetendi tur ,

substantiali novationi quoad t i tulum et proprietatem curae.

.• Nec difficultatem faciunt illa verba, quod Praeposi tus dicatur et

sit principalis et quotidianus curatus; nam illud principalis accipiendum

est non in oppositione ad Capitulum, sed relate ad duos canonicos coa-

diutores, quemadmodum Praeposi tus dicitur curatus quotidianus ad

diversitatem dictorum duorum coadiutorum, qui vicissim tan tum u n a

hebdomada pro quolibet, ut expresse edicitur in citato Decreto, alter-

native curam gerere tenebantur .

Quare si quae innovatio inducta fuit per decretum Della Robbia,

haec t an tum facta est quoad exercitium curae, sive relate ad Praepo-

situm, sive relate ad canonicos: relate ad Praeposi tum quatenus non

amplius exercet curam tan tum si sibi placet, sed ad eam exercendam

tenetur, et quidem principaliter et quotidie; relate vero ad canonicos,

qua tenus non amplius Sacrista deputandus est, ut in Consti tutionibus

anni 1510, nec unus canonicus singulis quoque annis nominandus vel

confirmandus est, ut in Consti tutionibus anni 1614; sed duo canonici,

nominandi sunt qui vicissim una hebdomada pro quolibet al ternative

curam gerant, iis sub conditionibus, quae in ipso decreto s ta tuuntur .

At haec innovatio quoad nudum exercitium curae non praeiudicat iuri

capituli quoad curam habi tualem.

Denique dici nequit constitutionem capituli Figlinensis funditus et

legitime immuta tam fuisse per decretum anno 1786 datum ab episcopo

Mancini-Raineri , et alterum ab episcopo Corsani anno 1883 latum, vel

per consuetudinem sive quadragenar ia m cum titulo, sive immemorabi lem.