ROMANA 25

rius et tunc superior Generalis Congregationis Pretiosissimi Sanguinis, collaudava, cuius sermoni gemitus et lacrymae uni- versi populi responderunt, apertissimum sane et praeclarum communis in defunctum amoris et venerationis monumentum.

Dum talia peraguntur, ab arce Gandulphi vir assidua qua r - tana pluribus ab annis excruciatus atque exinanitus, templum D. Pauli invisit. De facibus quae cadaver Servi Dei circumfere- bantur ceram sumit et déglutit. Illico febris fugit, vires conva- lent, florida redit sanitas, atque illinc abiit exultans, quo ingre- diens vix poterat repere. Maius tamen beneficium sensit adu- lescens quidam animo simul et corpore ibi sanatus. Is enim et turpitudine morum, et abiecta religione nequissimis , simulque pudenda aegritudine exesus cum aliis ad Dei Famuli exequias curiositate compulsus confluxit. Sed primo statim in limine ani- mo commoveri quasi caelitus tactus persentit. Deinde linteolo prope cadaver sumpto abiit et aqua cui illud immerserat, aegra membra respergens, illico omne inde venenum abstersit, et quem morbum nulla medicae artis praesidia curare potuerant, extem- plo vidit abactum. Quo eventu obstupescens, simulque commo- tus, consulturus iam animae suae sacerdotem adiit, et expiatis per poenitentiae sacramentum praeteritae vitae sordibus, novam prorsus iniit vivendi rationem, in eaque postea constanter per- severavit.

Absoluto autem funere, exuviae die septima, in eodem quem retulimus statu manentes, in arca sigillis et aliis documentis distincta, in ecclesia ipsa s. Pauli conditae fuerunt, et cum in loculo excavando lapicida laboraret, alterum additum porten- tum est. Nam faber ipse, rheumat ismo di vexatus, illico se sa- natum sensit, neque in posterum ea aegritudine unquam affe- ctus fuit.

Neque vero tanta sanctitatis fama concidere poterat, aut brevi ambitu contineri. Iam propiores Albano civitates Arcem Gan- dulphi, Lansum, Lanuvium praeterlapsa, Ansurem, Soram, Be- neventani, Arianum, Apuliam, Manfredoniam complevit, atque clarior Romam, omnesque pontificiae ditionis fines occupavit. Neque apud plebem dumtaxat, sed apud cuiuscumque ordinis viros etiam lectissimos et prudentia, doctrina, morum gravitate spectatissimos, apud proceres, nobiles matronas, Praesules, Car- .dinales qui Servum Dei veluti caeli colam venerantes, eius pa- trocinium implorare consueverunt. Hinc piorum frequentia ad