NANNETEN. 25

sum in ordine ad petendam dispensationem matrimonii rati, Episcopi ex potestate ordinaria non sunt competentes, ut constat ex cit. Const. Dei miseratione § 15, et ex allegata decisione S. C. C. 16 Iun. 1894. Quare omissio illa dele- gationis apostolicae contra morem aliorum Ordinariorum fa- cta videtur esse notanda, quamvis exinde nullitas subdele- gationis non sequatur; nam rescriptum delegationis comme- mora tionem illam cum clausula irritante non exigit.

Alter defectus in illa subdelegatione maioris est mo- menti. Etenim Vicarius generalis deputatur, ut etiam sen- tentiam in causa pronuntiet. Qua in re Rmus Episcopus Nannetensis limites mandati apostolici manifeste excessit. Ipse enim a S. C. C. ad conficienda acta, non ad ferendam sententiam de non consummatione matrimonii et causis dis- pensationis delegatus est. Hinc subdelegatio Rmi Episcopi quatenus ad ipsam ferendam sententiam extenditur ob defe- ctum potestatis nulla et irrita exstitit. Nam huiusmodi sen- tentia iam in prima instantia ab Emis Patribus est ferenda.

Ex reliquis actis processus iudicialis constat, utrumque sponsum in forma legitima fuisse examinatum ; rite quoque ex utraque parte producti et examinati sunt testes septimae manus. At nova quaedam inspectio corporalis uxoris, iuxta formam a S. C. C. praescriptam, non est facta. Quam in- spectionem in actis supplet testimonium duorum medicorum, qui deponunt, se hymenem Annae incorruptum invenisse at- que, ad facilitandam copulam coniugalem, post matrimonium iam contractum, operatione chirurgica perforasse.

Denique in fine actorum Rmus Vicarius generalis Hen- ricus Marchais in forma solemnissima et post multas alle- gationes hisce verbis fert sententiam : « Pronuntiamus et iudicamus : Matrimonium inter Petrum Iosephum et Annam Mariam Magdalenam fuisse valide contractum ; illud autem matrimonium ratum non fuisse consummatum et adesse cau- sas dispensandi, si Sanctissimo placeat, super vinculo ma- trimonii ».

Non opus est, ut multis verbis probetur, hanc senten-