APPENDE PLURIUM OPUSCULORUM QUAE SUNT DUBIA

 OPUSCULUM I.

 PARS PRIMA. Primo de praeparatoriis ad disciplinam .

 Capitulum II.

 Capitulum III.

 Capitulum IV.

 Capitulum V.

 Capitulum VI.

 Secundo, de ipsa disciplina .

 Capitulum VIII.

 Capitulum IX.

 Capitulum X.

 Capitulum XI.

 Capitulum XII.

 Capitulum XIII.

 Capitulum XIV. De disciplina circa divinum officium addiscendum .

 CAPITULUM XV.

 Capitulum XVI.

 Capitulum XVII.

 Capitulum XVIII.

 Capitulum XIX.

 Capitulum XX.

 Capitulum XXI.

 Capitulum XXII.

 CAPITULUM XXIII.

 Capitulum XXIV.

 Capitulum XXV.

 Capitulum XXVI.

 Capitulum XXVII.

 Capitulum XXVIII.

 Capitulum XXIX.

 Capitulum XXX.

 Capitulum XXXI.

 Capitulum XXXII.

 PARS SECUNDA. Incipit secunda, quae de generali exhortatione loquitur .

 Capitulum II.

 Capitulum III.

 Capitulum IV.

 Capitulum V. De differentia conversorum .

 Capitulum VI. De novis professis

 Opusculum II. SPECULUM CONSCIENTIAE

 Capitulum I.

 Capitulum II.

 Capitulum III.

 EPILOGUS PRAEDICTORUM.

 OPUSCULUM III.

 OPUSCULUM IV.

 OPUSCULUM V.

 OPUSCULUM VI.

 OPUSCULUM VII.

CAPITULUM XXIII.

De disciplina in incessu .

1. Disciplinam circa incessum penes modum et discretionem in ambulando considerent. Honestus eundi modiis requirit, " ut non impetuosis et fractis gressibus ambulent, nec erecta cervice, non prominenti pectore, seu etiam inclinato super humerum capito, aut vagabunda pendentibus manibus, quae omnia vel levitatem, vel superbiam, vel

remissionem, vel hypocrisim sapiunt ".

Debent etiam in eundo discretionem habere, ne de illorum numero censeantur , de quibus dicitur per Prophetam : Non est iudicium in gressibus eorum. In eorum gressibus non invenitur iudicium, qui eundo necessitatem, vel ordinem non attendunt. Necessitas discursum inutilem, ordo inordinationis confusionem excludit.

2. Discursum igitur per domum, per hortum et extra

domum, qui magnum est Instabilis mentis indicium, caute vitent. - In domo, ne scilicet per officinas de loco ad locum, de Fratre ad Fratrem inutiliter evagentur, aut loca rumoribus audiendis vel collocutionibus apta frequentent, sed in locis sibi concessis, ut sunt ecclesia, cellae, capitulum, si extranei non affuerint, vel in aliis locis, si qua sibi fuerint specialiter deputata, cum silentio residentes. Officinis privatis, puta, ubi cibaria praeparantur, infirmi vel hospites recreantur, aut Fratrum congregationi, vel comedentibus et bibentibus se nullatenus ingerant, non vocati. Erubescant praecipue ad reficientium mensam accedere, vel eis nisi pro evidenti ministerii necessitate assistere. Effrontis est hominis non erubescere comedentes. Verumtamen , si quando eos loca sibi nos concessa necessitas adire compulerit, ad ostium pulsare aliquantulum possunt, ut vel aliquis egrediatur ad eos, vel ipsi vocati securius et honestius intrent.

8. In hortum non vadant absque licentia, nisi eos ab aliquo professo mitti contigerit aut vocari, ad loca sua, postquam ab eo recesserint, vel eius negotium fecerint, quam citius reversuri. Verumtamen eorum instructor iuxta superiorum dispositionem nunc hos, nunc illos, aut etiam omnes simul ad spatiandum in horto causa recreationis vel alicuius bonae collationis poterit per se vel per alium Fratrem professum, cum expedire viderit, vocare.

4. Tempore probationis domum exire vel propinquos suos visitare non curent ; nec enim inter cognatos et notet Dominus invenitur ; unde Bernardus: " Quomodo te, boue Iesu, inter cognatos meos inveniam, qui inter tuos minime es inventus "? Si quando domum, quamvis de superioris licentia, exeunt, nihilominus tamen id ipsum significent suo instructori ; quod et de suis alus notabilibus factis observent.

5. Ordo circa incessum est in conventu specialiter Religioso servandus, ut in processionibus Fratrem sibi collateralem attendat, ut chori sui partem in refectoria et in claustro, cum pro gratiis ad ecclesiam itur, in omni teneat loco nec se ad chorum alium vel in refectorio vel in claustro seu alibi transferat, nisi causa rationabili perurgente. In ecclesia vero inter pulpitum in medio chori positum et altare, maxime dum ibi aliquid dicitur, non facile transeat, nisi forte alibi liber non pateat transitus, et tunc ab ipso pnlpito transiens et inclinans, ne ipsum pulpitum videatur venerari , non ante ipsum directe, sed a latere decentius inclinabit.

6. Est et ordo reverentiae et decentiae in incessu, ut non passim seniorem iunior antecedat, aut, quando vitari facile potest, frequentes et nimis propinquos ei transitus faciat ante ipsum. In ecclesia quoque inter ministros altaris, subdiaconum videlicet, diaconum et sacerdotem, in officio suo solemniter celebrantes, nec non et ante Fratres infra deambulatorium sedilium et formarum minus honeste praeter necessitatem transitur: sed illud deambulatorium intraturi, ad vacua debent sedilia per introitum sedilibus ipsis propinquiorem accedere, nisi ob aliquarum reverentiam personarum, si forte intermediae fuerint, sit aliter faciendum.