Sermo II .

Dominica secanda de Adventu. Sermo fratris Bonaventurae editus Parisius in Conventu Fratrum Praedicatorum coram Universitate Parisiensi.

Si inveni gratiam in conspectu tuo, ostende mihi faciem tuam, Exodi trigesimo tertio .

Dominus noster Iesus Christus, qui est veritas aeterna, et ideo virtus Patris et Angelorum et hominum , secundum Augustinum ; qui est veritas plena, et ideo emanatio omnium scientiarum et legum, secundum Ambrosium; qui est veritas intima, et ideo causa omnium bonitatum et speculum sanctitatum, secundum Gregorium; ipse illuminet, inflammet, informet et fecundet nos ad aliquid dicendum etc.

Si inveni gratiam etc. Augustinus : " O devota anima, quantum fuit desiderium Sanctorum antiquorum videre faciem Christi in humanitate assumta "! Ecce enim, Moyses, gratiosissimus in oculis Dei, nihil principalius requirebat a Deo. Qui vult ergo in tempore adventus gratiae Salvatoris Christum venerari et contemplari incarnatum et faciem ipsius speculari desideratam ab omnibus electis Dei, studeat habere gratiam in oculis Dei et non mundi; et sic ostendet ei faciem, quae est imago et figurasubstantiae Patris.

Invenitur vero gratia in oculis Dei per haec quatuor, scilicet per reverentiam et cultum divini nominis; Exodi trigesimo tertio : Invenisti enim gratiam coram me, et te ipsum novi ex n omi ne . Ita fuit dictum Moysi, magno cultori Divinitatis.

Per amorem sanctimoniae mentalis et corporalis; Proverbiorum vigesimo secundo : Qui diligit cordis munditiam propter gratiam labiorum suorum, id est intellectus et affectus casti, habebit amicum regem, Deum.

Per humilitatem innatae mansuetudinis; Ecclesiastici tertio : Quanto m agnus es , humilia te in omnibus et coram Deo invenies g ratiam; Lucae primo : Invenisti gratiam apud Deum, dictum est Virgini humili

Per dulcorem sive decorem piae conversationis et religiosae; Esther secundo : Invenit Esther gratiam in conspecta regis, quae non quaesivit muliebrem cultum, erat enim formosa valde.

Habenti vero dicta quatuor et per ea obtinenti gratiam Dei ostenditur a Patre gratiarum facies Verbi incarnati quae quidem est primo gloriosa, et ideo fons et finis omnium honorum et dignitatum; Apocalypsis primo: Facies eius sicut sol lucet in virtute sua, hoc est maiestas et gloria; Psalmus : Quando veniam et apparebo ante faciem Dei?

Secundo, luminosa, et ideo fons et finis omnium studiorum sive scientiarum et luminum; primae ad Corinthios decimo tertio : Videmus nunc per speculum in aenigmate, tunc autem facie ad faciem, hoc est in claritate plenaria; Psalmus : Faciem tuam illumina super servum tuum.

Tertio, gratiosa, et ideo fons et finis omnium desideriorum et voluntatum; Esther decimo quinto: Valde mirabilis es, Domine, et facies tua plena est gratiarum.

Quarto, opulenta sive copiosa, et ideo fons et finis omnium consolationum et delectationum sive requies omnium laborum et calamitatum; Genesis trigesimo secundo : Vidi Deum facie ad faciem, et salva facta est anima mea.