27. In Translatione s. Evartii.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Felix praesul Evurtius
Exiens urbem Romanam
Transtulit se rectius
Ad plagam Aurelianam.

2. Angelus ei nuntiat

Cum splendore mirae lucis,

Dreves, Historias Rhythmieae. VIII.

Ut fundamenta iaciat
Basilicae sanctae crucis.

3. Veris tempore amoeno
Hospes mundi, caeli civis
Novit aere sereno
Locum per circulum nivis.

4. Elidit idolatriam
Sancta praedicatione
Deo exhibens latriam
Sincera devotione.

5. Obitus sui praescius,

Cognoscens finem humanum,
Gloriosus Evurtius
Pronuntiat Anianum.

R. Dum refertur

sanctus ad propria,
Fit tempestas

et grandis pluvia
Providente

Dei clementia,
Ut pateret

beati gloria;
V. Sed non tangit

pluvia baiulos
Nec cum eis

euntes populos.

Ad Magnificat.

A. Magnificat miraculis
Evurtium divinitas,
Coram omnium oculis
Monstratur eius sanctitas,
Grati vultus serenitas
Et perfecta humilitas,
Carnis eius integritas,
Intellectus sagacitas,
Tantis gratiae titulis
Apparet vitae veritas.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Christum, summum regum regem,
Adoremus propitium,

Qui Aurelianum gregem
Gubernat per Evurtium.

In 1. Nocturno.
Antiphonae .

1. In malorum consilio
Evurtius non abiit,
Sed cum Dei auxilio
Mundum transiens obiit.

2. Peccatorum vincula
Fortiter rumpamus,
Ut sancti sine macula
Cum praesule vivamus.

3. Susceptor Evurtii

Fuit servator Iesus,
Qui nullius vitii
Esse legitur laesus.

Responsoria.

1. Mundum vocans

ad Dei gratiam
Exit Roma,

transit ad Africam,
Semet regens

per ignorantiam
Plurimorum

pellit tristitiam.
V. Per Dei providentiam
Sublimatur

ad praesidentiam.

2. In columbae specie

Sauctum flamen apparuit,
Coram plurium facie

Miraculum hoc claruit,
Et vox magna laetitiae

In populo personuit:
Hic est a Deo dilectus,
Hic praesul noster electus,

Sicut columba docuit,
V. Dum recessit sancta avis,
Exclamat devota ovis.

3. Datus mundo

pro mundi gloria,
Dignus laude,

dignus memoria,
Iam de hostis

gaudet victoria,
Plebi suae

dat adiutoria.
V. Cuius virtus

est tam notoria,
Daemonibus

exstat contraria.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Diligentes vanitatem

Et quaerentes mendacium
Cognoverunt veritatem
Per beatum Evurtium.

2. Scuto bonae voluntatis
In terra fuit ornatus
Et corona sanctitatis
Est in caelo coronatus.

3. Mirabile Dei nomen

Aurelianis praedicavit,
Et tunc verbi Dei semen
Multum fructificavit.

Responsoria.

1. Verbum vitae

dum pontifex profert,
Gregem suum

ab hostibus aufert,
Christicolas

idolatris praefert
Et aegrotis

sanitatem confert,
V. Tribulatis

auxilium offert,
Desolatis

laetitiam infert.

2. Dignitatis

ascendens culmina
Columba volitans

circuit agmina,
Et post plebis

multa precamina
Hunc elegit

gratia divina.
V. Cantet chorus

praesuli carmina,
Ut nobis miseris

laxentur crimina.

3. Panis vitae et intellectus
Sanctum praesulem cibavit,

Per gratiae effectus

Ecclesiam roboravit,
Malignorum defectus

Viriliter increpavit
Et bonorum effectus

Caritate inflammavit.
V. Hic iam praesul effectus
Plebis cumulat profectus,

Dum urbem sic decoravit.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Sine macula est ingressus
In Dei tabernacula,
Quia vitae suae progressus
Patuit per miracula.

2. Desiderium animae
Ei Dominus tribuit,
Quia de mundo minime.
Dum vixit, curam habuit.

3. Manum desuper immissam
Deus de nube eduxit,
Ipsi celebranti missam
Evidenter benedixit.

Responsoria.

1. Granum expulsum palea

De Romanorum horreo,
Fidei tutus galea

Et caritatis clipeo,
Caruit faece fellea

Et peccati aculeo,
Dum dulcedine mellea

Habitans Deus in eo.
V. Victo rege tartareo
Nunc in caelo empyreo
Laetanter fruitur Deo.

2. Felix praesul,
cuius solacio
Angelorum
servivit contio,

Vita eius

caruit vitio,
Assueta

Dei servitio.
V. Antistiti Evurtio
In missae sacrificio
Data est benedictio.

3. O rem miram, quam fecisti !

In processionis via,
Dum transferri meruisti,

Longum iter per bivia
Baiulos custodisti

Ab inundante pluvia,
Qui urbem protexisti

Pellendo mala gravia.
V. Qui tot signis claruisti

Per miracula pervia,
Nobis opem feras Christi

Gratia eius praevia.

Prosa.

Supernae matris gaudia
Evurtio sunt grandia,

Cum caelica melodia
Nostra sonent praecordia.

Inter noctis primordia
Et diei exordia
Decantetur psalmodia.

Quaerant nostra studia
Per huius mundi stadia
Pontificis subsidia.

Mortuis vitae subsidia,
Mutis datur facundia,

Caecis, claudis remedia,
Febris fugat excidia.

Fastus, luxus,

gula, acidia,
Cupiditas,

ira, invidia

Repelluntur

atque vecordia
Per gratiae

stillicidia.

Fratres captos

hostis perfidia,
Carcerali

clausos custodia,
Eius prece

ad Deum media
Laetos vidit

post tanta taedia.

Iesu bone, tu nos irradia,
Caritatis, praebens incendia,
Tua pia misericordia.

Spreta mentis desidia
Per brevia compendia
Tolle mentis fastidia,

Qui urbem protexisti
Pellendo mala gravia.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Evurtii magnalia
Et virtutum praeconia
Faciunt credibilia
Dei testimonia.

2. Aureliana patria
Deum laudet devotius,
Quia in Dei atria
Introivit Evurtius.

3. Os magna loquentium
Per Deum est obstructum,
Et per sanctum Evurtium
Est vulgus instructum.

4. Haec terra Aureliana

Deum verum benedicat,
Quia in aula superna
Praesul pro ea supplicat.

5. Iuvenes et senes,
Dominum laudate,
Et populi omnes,
Praesuli cantate.

Ad Benedictus.

A. [Deus] ex alto oriens

Mundum visitavit
Et in tenebris sedentes

Tune illuminavit,
Cum pontifici beato

triumphum donavit,
Quo dono sibi collato

Gloriam intravit.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. De sede potentes

Deus deposuit,
Horum superbiam

iuste compescuit,
Pastori Evurtio

baculum praebuit,
Quo lupum inferni

in tantum terruit,
Quod a fauce eius

gregem eripuit.

R. Dum Elias curru scandit,
Pallium substernitur,
Evurtius numen pandit,

Gratum cunctis cernitur,
Sic evectus spem protendit,
Sursum per quam labitur.

V. Confert vigil praesul fortis
Vitam notas tergens mortis,
Qua pro semper fruitur.

Prosa.

1. Ore defert Noe risum

Columba, dum placat visum

Oliveti ramulo,
In praesulem prodit fusum
Evurtium sic suffusum
Virtutum ex cumulo.

2. Ignis flagrans deprimitur,
Et thesaurus exprimitur

Ad decus ecclesiae,
Mathathias ulciscitur
Et per Iudam reducitur

Opimum amasiae.

3. Fratres praeda captivatos
Ut Tobias liberatos

Reddit Dei munere,
Clipeus stat, donec tortos
Iosue terat, sic gratos
Manus pandit opere.

4. Omni die dat salutem
Animabus atque dotem

Fugans poenae sarculos,
Hic Moyses scidit fortem
Maris stillam et cohortem

Velat eius baiulos.

5. Ergo rite fibris clangit
Plebs, Evurti, dum assurgit

Cultu, qui praefigitur,
Tecum duces nunc adplaudit,
Ut protegas, manus tendit

Affectu, quo rapitur.