28. De sancta Fide.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Ave, gemma claritatis

ad instar carbunculi,
Ave, rosa paradisi

rore fragrans balsami,
Fides alma, virgo felix,

gloriosa meritis,
Assistentes tuae laudi

caeli iunge gaudiis.

R. Virgo Fides, dilecta Deo,

lux inclita mundi,
Auxilium miseris

quae cito ferre soles,
Ad te clamantum

pie suscipe vota precantum,
Aethereo residens

solio sponso sociata.

Ad Magnificat.

A. Ad honorem atque laudem

sempiterni numinis
Celebremus diem festum

sanctae Fidis virginis,
Quae per ignem, per tormenta

calicemque sanguinis
Est adepta triumphali

bravium certaminis.

Ad Matutinum.
Imitatorium.

Adoremus collaudantes
Christum Dei filium,

Cuius fide virgo Fides
huius vitae stadium

Percurrendo comprehendit
immortale bravium.

In 1. Nocturno.
Autiphonae.

1. Virgo Fides, generosis
edita parentibus,
Generosius effulsit
actu, verbo, moribus.

2. Haec instructa documentis
fidei catholicae
Custodivit vias duras
legis evangelicae.

3. Non est eius cor elatum
titulis natalium,
Nec attrivit decor formae
castitatis lilium.

4. Quippe vultu speciosa,
corpore iuvencula,
Mente sprevit, actu fugit
nuptiarum vincula.

5. Vultus eius et incessus
nuntiabant deforis,
Quis affectus possideret
officinas pectoris.

6. Sic in ea coruscante
bono pudicitiae
Arridebant ei simul
et virtutes aliae.

Responsoria.

1. Ex rubente rosa simul

et candente lilio
Virgo Fides coronata

vivit ex martyrio
V. Inter choros angelorum

geminato praemio.

2. Virgo stirpe supergressa
primos Agennensium

Sanctitate cumulavit
gloriam natalium,
V. Pacta secum custodire
semitas fidelium.

3. His enitens ad supremum
culmen sanctimoniae
Holocaustum fecit Deo
votum continentiae,

V. Rata crimen attrectari
florem pudicitiae.

4. Dacianus introgressus
urbem Agennensium
Christi servos et ancillas
trahit ad supplicium,

V. Immolare contemnentes
eius ad imperium.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Pectus Fidis, hortus Christi,
vernat morum floribus
Et ad flatum lenis Austri
fluit aromatibus.

2. Hoc in votis eius erat,
hoc in desiderio,
Ut perennem compararet
gloriam martyrio.

3. Aestimabat enim Christo
gratam parum virginem,
Nisi virgo propter Christum
funderetque sanguinem.

4. Audit Deus et exaudit
vota sanctae feminae,
Clarificaturus eam
proximo certamine.

5. Intrat urbem Dacianus,
furit atrox bestia,
Spondet necem christianis,
intonat supplicia.

6. Accersita primum Fides
ad tyrannum ducitur,
Immolare vel feriri
gladio praecipitur.

Responsoria.

1. Ecce, Fides evocata
clamat ante iudicem:
Christum colo, Christum testor,
omnium artificem,

V. Ut arcanum mei cordis
tibi, iudex, indicem.

2. Nihil mihi cum Diana,
nihil cum Appolline,
Quos vel appellari deos
longe sit ab homine,

V. Dii vestri manufacti
dii solo nomine.

3. Sponsa Christi contemnente
minas, preces, munera,
Tortor parat universa
tormentorum genera,

V. Iussus poenas innovare,
perscrutari viscera.

4. Ex praecepto Daciani
carnifex congreditur,
Cratem profert, subtus carbo,
super virgo ponitur,

V. Nihil ille praetermittens
ex his, quae praecipitur.

In 3. Nocturno.
Responsoria.

1. Tortor furens fovet ignem,
flamma surgit altius,
Rupta cute vis ardoris
penetrat interius,

V. Dum carbones et aes candens
vulnerant exterius.

2. Nuntiatur Daciano
virginis constantia,

Quam non flectunt sed nec terrent,
minae vel supplicia,
V. Iubet ergo, capitalis
puniat sententia.

3. Ducta Fides ad delubra
cum tribus iuvenibus,
Quia nolunt immolare,
feriuntur ensibus,

V. Uno corde, pari voce

spretis deum cultibus.

4. O coruscans in superno
lapis aedificio,
Virgo martyr, laureata

mixto rosae lilio,
Tua nobis apud Christum
assit intercessio,
V. Quo conscribi mereamur
in caeli palatio.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Dum in crate pateretur
virgo pro iustitia,
Certis signis agonistae
claruit victoria.

2. Xam columba de supernis
visa est descendere
Coronamque super caput
ustulatae ponere.

3. Ignis visus est extingui,
rore Fides ablui
Redditaque sanitati
vestem albam indui.

4. Ista mente contemplatus
sanctus vir Caprasius
Coronandam passione
Fidem novit certius.

5. Mox et visu roboratus
in tanto certamine
Post tormenta decollatur
pariter cum virgine.

Ad Benedictus.

A. O Fides Deo devota,

o athletae strenui,
Quibus est collatum morte

vita superindui,
Mementote subvenire

devoto conventui,
Quo vobiscum mereamur

summo bono perfrui.

R. O beata et

venerabilis virgo,
Fides vocata,
Quaesumus, tuo
interventu dilue
nostra peccata.
V. Sponsa Dei egregia,
In caelesti palatio
Diademate gemino
Laureata.

Prosa.

O Fides virgo, in caelo
Iuncta sponso inclito,

Illius dono aeternc

Congaudens in thalamo

Collegio praeclaro

Angelorum socio,

Nunc ideo devoto

Corde praesens contio
Conclamat Domino:
dilue nostra peccata.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O beata, quae iam sponsam

virginum complecteris.
Iam, quocunque vadit agnus,

agnum virgo sequeris,
Fac orando, ne tradamur

ignibus tartareis,
Cum frumentum iustus iudex

dividet a paleis.