29. De Visitatione BMV.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Accedunt laudes virginis
Admirandae indaginis

Noviter promulgatae,
En, visitat Elisabeth
Maria mater ipsamet

Coelica probitate.
2. Divo repletur munere
Maria, sine murmure

Cum filium concepit,
Surrexit ab oraculo
Statim in montis calculo

Abiit et profecit.

3. Accendit ardor spiritus
Mariam tangens caelitus

De Nazareth migrando,
Mox ad montana transtulit,
Ubi tumultu caiuit

Superna degustando.
4. Monstrans culmen dulcedinis
Maria sui sanguinis

Elisabeth salutat
Stantem in domo proximi,
Propinqua templo Domini

Devote subministrat.
5. Charisma sancti spiritus
Diffudit se divinitus

In puerum, cum sensit
Conceptum salutiferum
Mariae sibi obvium,

Elisabeth consensit.

Ad Magnificat.

A. Acceleratur ratio

In puero nondum nato,
Instinctu sacri pneumatis

Divinitus sic dato,
Novit praesentem Dominum

In virgine clam latentem,
Adoravit cum jubilo

Ad servulum venientem.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Reginam caeli Mariam
concorditer adoremus,

Quae visitans Elisabeth
spem contulit, ut laudemus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. De caelo velut radius
Descendens sacer spiritus

Elisaheth intravit,

Mox benedictam virginem

Sanctitatis propaginem

Prophetice clamavit.

2. Inter turmas femineas

Et sanctarum excubias

Maria collaudatur
Propter fructum, qui nascitur,
Quo jure mundus emitur
Et plene visitatur.
3. Vocat hanc matrem nomine
Domini primo famine

Elisabeth vi superna,
Quod fuit clausum aliis
In velatis mysteriis,
Notitia interna.

Responsoria.

1. Surgens Maria gravida
Migravit per cacumina
In civitatem Judae,
Intravit domum propere
Zachariae cum opere
Salutis consobrinae;
V. Ut audivit Elisabeth
Salutes mox de Nazareth,
Exclamat mirative.
2. Dixit verha prophetica
Elisabeth caelicola
De virgine Maria:

Beata est, quae credidit,
In hac fient, quae didicit

A Domino mente pia.
V. Venit ex te sanctissimus
Vocatus Dei filius,
Sicut pro edixit angelus

Suae matri in via.
3. Elisabeth congratulans
Profunde se humilians

In adventu Messiae
Unde, ait, condeceat,
Quod mater Dei Neniat

Ad me cum plausu viae?
V. En, felix salutatio,
Duplata exsultatio

Dabantur vi sophiae.

In 2. Nocturno.
Antiphcmae.

1. Non fuit Christus oneri
Nec gravis moles pueri

Visceiibus matris dignae,
Sed ignara de pondere
Cum corporali robore

Transsiliit benigne.
2. Transivit in itinere
Maria multum propere

Monticulos scandendo,
Evitavit lasciviam
Propter morum constantiam

Colloquia spernendo.
3. Longam viam pertransiit,
Maria montes circuit

Hilaris laborando,
Honores mundi respuit,
Devotionem tenuit

Caelica meditando.

Responsoria.

1. Maria parens filios

Plangens quaerit depositos

In scelere mortali,
Clamans clamat, ut relevet,
Manum ponit, ut sublevet,

Ne poena ruant mali.

V. Elisabeth quaesierat,

Johannem doctum noverat
De vita supernali.

2. Rosa de spinis prodiit,
Virga de Jesse floruit,

Maria visitavit,
Vis odoris diffunditur,
Tota domus perfunditur,
Gratia cum intravit.
V. Miranda salutatio,
Fit plebi gratulatio,

Quae fructum exspectavit.

3. Stella sub nube tegitur,
Maria mundo premitur

Rutilans in splendore,
Elisabeth perducitur
Ad solamen, lux spargitur
Roborans in vigore.
V. Luna soli conjungitur,
Elisabeth devolvitur
Aestaans in amore.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Tunc ad sermonem virginis
Dabatur donum flaminis

Matri simul et proli,
Hic gaudebat in utero,
Haec providit de puero

Et de regina poli.

2. Adest mira credulitas
Ac virginis fecunditas

Per exemplum monstratum,
Concepit prius sterilis,
Quae vox est impossibilis

Nisi per verbum datum.

3. Fit naturae propinquius,
Quod sterili fit filius,

Quam virgo fiat praegnans,
Sed nihil impossibile
Deo nec infactibile

Per verbum suum dictans.

Responsoria.
1. Occasum virgo nesciit,
Velut lux mundo profluit

De summo fundens lumen,
Elisabeth applicuit,
Devotas sibi attrahit

De caelo pandens numen ;
V. Spiritus rapit symbola
Caelestibus conformia

Tamquam aquarum flumen.
2. Thronum lucis prospexerat,
Quae ut aurora fulserat

Sole mane surgente,
Elisabeth ubi vidit
Verbaque palam protulit
Speculo suadente.
V. In Mariae praesentia
Plura patent latentia
Elisabeth dicente.

3. Elisabeth ex opere

Signorum dat pro pignore

Mariam invocare,
Quam gratia constrinxerat
Et pietas commoverat,
Vetulam visitare.
V. Nullus diffidat, hodie
Ad Mariam confluere
Sibique supplicare.

In Laudibus.
Antiphonae.
1. Sacra dedit eloquia
Maria responsoria

Elisabeth laudanti,
Clamavit Deo canticum
Magnificando Dominum
De sursum bonum danti.

2. Tunc exsultavit animus,
Cum ipsius sit filius

Angelo nuutiante,
Ancilla Dei credidit,
Confessum verbum genuit

Maria supplicante.

3. Vera humiliatio

Fuit Christi conceptio
Deo respiciente,

Ex hoc laudabunt singuli
Mariam matrem saeculi
Ipsamet sic dicente.

4. Magna perfecit Dominus
In Mariae virtutibus
Deum concipiendo,
Fit mater plena gratiae
Et impetratrix veniae
Omnibus miserendo.

5. Maria tribus mensibus
Quasi stetit laboribus

Elisabeth subdendo,
Conferebat de angelo
Et verborum mysterio,

Quae protulit salutando;
Mutum audivit eloqui
Et prophetias Domini

In Christo declarando,
Plura vidit de puero
Mirabili ab utero

Praecursorem vocando ;
Facta post reverentia
Reversa est ad propria

Maria contemplando.

Ad Benedictus.

A. Adjutrix visitatio
Et frequens ministratio

Elisabeth oblata
Mariam dent propitiam
Ad impetrandam gratiam,

Cum fuerit vocata.
Nam mater est, ecclesiae
Fluctuantis naviculae

Subditos gubernando,
Promptos suo regimini
Dirigentique flamini

Devotos visitando.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Jesu, redemptor optime,
Ad Mariam nos imprime,
Ut mundi advocata,

Pari forma nos visitet
Sicut fecit Elisabeth
Per summam pietatem

Mores et actus dirigat
Et ad coelos alliciat
Per gratiam collatam.

1. Ampla fertur humilitas,
Servitutis celeritas

De virgine praegnante,
De salvatore saeculi,
Redemptore piaculi

Elisabeth orante.
2. Larga confertur gratia
Cum donorum constantia,

Major subest minori,
Ascendit in obsequium
Ac jucundum solatium

Domina praeeursori.
3. Jesu mater se obtulit,
Regina caeli protulit

Ministram viliori,
Maria dat auxilium
Obstetricis, servitium

Anuillae suae thori.

4. Haec cedrus alta Libani,
Maria, mater Domini,

Ramos mire pandebat,
Cum rore sua gratia
Dabatur in familia,

Quam ipsa visitabat.
5. De quibus testes protulit
Pro secreto, quod latuit,

De verbo incarnato,
Ipsum primo monstraverat,
Christum, quem exspectaverat

De ventre matris grato.
6. Lacta dolens praeficitur,
Moerens plaudens ostenditur,

Juvenis fit de sene,
Cum pervenit de Nazareth
Maria ad Elisabeth

Hanc visitans amore.