CAPUT XXVIII.

De Religione.

A. Religio vera, sive spiritualis vita, sicut dicit B. Jacobus : Visitare pupillos et viduas in tribulatione eorum, et immaculatum se custodire ab hoc soeculo . Ille immaculatum se custodit ab hoc soeculo, qui moribus soecularibus omnino renuntiat, et tam carnalia quam spiritualia peccata, in quantum potest, devitat.

.B. Ad veram vitam spiritualem inducere nos debet utilitas, de qua Scriptura ait : Spiritus est qui vivificat : caro non prodest quidquam , Et illud Apostoli. : Qui in carne sunt Deo placere non possunt .''

Item, Qui vult vere fieri spiritualis, debet fugere et odire carnale commodum : hoc est, detestari carnalia desideria, quoe militant adversus animam, ut dicit Petrus : et appetere asperitatem, et carnale incommodum. Hoc enim conservat gratiam, sicut spinae custodiunt herbas in horto. Nam gratia effluit per os, oculos, et aures. Et sicut ignis et aqua simul esse non possunt, ita nec carnalis nec spiritualis voluptas, secundum 1). Bernardum .

Item, Debet cognoscere quod homo nihil boni potest ex se, sicut dicit Apostolus: Non quod sufficientes simus cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis,sed sufficientia nostra ex Deo est : hoc aufert praesumptionem. Et quod omnia potest per Christum, per amplius et perfectius quam per seipsum : teste Apostolo : Omnia possum in eo qui me confortat : hoc aufert desperationem. Quae duo, scilicet praesumptio et desperatio, valde sunt spiritualibus nociva, et saepe eos impugnant.

Item, Se habere coram Deo semper, non solum quam vilis est, sed etiam quam vilis esse potest, et potuisset, nisi Deus cavisset : et hoc aufert tumorem.

Item, Quod Deus exiget rationem de omnibus malis commissis, et bonis omissis, et gratiis sibi et universitati neglectis : hoc infert justum timorem.

Item, Omne bonum accipere, tamquam a Deo dante : et hoc excludit falsum amorem, et infert gratitudinem : et omne malum, tamquam a Deo pro nostra utilitate benigne permittente : et hoc infert patientiam. Quanto magis quis In his proficit, tanto magis in spiritualem vitam inducitur, et in ea crescit, et confimatur.

C. Argumentum verae vitae spiritualis habet, cujus spiritus penitus carni dominatur : qui tam cito sentit incommodum spirituale, sicut et corporale : et tantum vitat locum, tempus, et homines, ubi, et

per quos laedi potest In spiritu, sicut ubi. laedi potest et offendi in corpore : et qui tam cito studet mederi spiritui, sicut et carni : et tanto magis spiritui, quam carni, quanto dignior est spiritus quam corpus.

Item, Argumentum verae vitas spiritualis habet, qui tantum delectatur in cibis spiritualibus, sicut In corporalibus : et tam invite negligeret aliqua hora cibum spiritualem, sicut corporalem : et tam ordinate sumit cibum spiritualem, sicut carnalem : et tantum se cogit ad cibos spirituales, cum non appetit, sicut infirmus cogitur Ad cibos corporales, cum eos fastidit.

Aliud argumentum vitae spiritualis est, si homo tam diligens est circa carnem : si tam paratus est in omnibus obedire spirituali medico pro salute spiritus et animae, sicut corporali medico pro salute corporis. Et si tam sollicitus est acquirere gratiam qua indiget in adversitate et prosperitate, qua ad amicos, qua ad inimicos, qua cum laudatur, qua cum vituperatur, qua indiget solus coram Deo, et qua eget inter homines I sicut sollicitus est de cibis carnalibus vel quadragesimalibus, vel de vestibus aestivalibus vel hiemalibus. si tantum studet acquirere, plicare, conservare, uti-Uter expendere dona, spiritualia, sicut saecularis bona temporalia. Et tanto magis diligens est in spiritu quam in corpore, quanto dignior est spiritus cor- pure. De his omnibus dicit Apostolus : Qui secundum carnem sunt, quae carnis sunt sapiunt : qui vero secundum spiritum sunt, quae spiritus sunt sapiunt .

D. Argumentum carnalis vitae est, secundum regulam carnis vivere, I), Augustinus : " Ille secundum carnem vivit, qui secundum seipsum vivit : id, est.,

pergit quo vult : dormit quando vult, et quamdiu vult : loquitur quae vult, et cui vult, et ubi vult : manducat et bibit quando vult, ei: quantum vult : ridet et jucundatur turpiter inter quos vult, et quando vult I postremo, quidquid naribus suave est quaerit, quidquid tactu b1andum, quidquid corpori suojucundum exercet et sequitur, qualiter vult, et quando vult I quia omnia licita et illicita carnaliter vult. Delectatur in vestimentis pulcherrimis, et equis et armis, sicut vult, et quando vult. Et sic non secundum Deum, sed carnaliter vivit et delectatur : et omnia desideria carnis perficit sicut vult, et quando vult .

Aliud argumentum vitae carnalis est, libertas linguae, quam sequitur distractio cordis, juxta illud : Si quis autem putat se religiosum esse, non refraenans linguam suam, sed seducens cor suum, hujus vana est religio . Ideo scriptum est : Qui custodit os suum et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam . Et iterum : Mors ei vita in manu linguae .