SERMO XXIX.

IN FESTO BEATI LAURENTII.

Probasti Domine cor meum, et visitasti nocte: igne me examinasti, et non est inventa in me iniquitas. Psal. XVI, 3.

Iste versus cantatur ab Ecclesia, et in nocturno officio, et in diurno de B. Laurentio. Unde notandum est, quod tria innuuntur in praemissis verbis, quae faciunt ad commendationem Beati Laurentii.

I. Probatio, II. Visitatio, III. Examinatio.

Nota etiam, quod in probatione non fuit inventa in ipso iniquitas avaritiae, in visitatione non fuit inventa in eo iniquitas impatientiae, in examinatione vero non fuit inventa in ipso iniquitas perfidiae.

I.

Igitur probatus fuit per thesauri commissionem. Commisit enim ei tamquam fideli et prudenti dispensatori Sixtus Pa- pa omnem thesaurum Ecclesia?, sed in hac probatione cordis sui non fuit inventa in eo ulla iniquitas avaritia?. Nihil enim sibi usurpavit ex omnibus illis bonis qua? sibi commissa fuerunt, quod certe facere poterat, si voluisset. Unde convenit ei illud, quod Ecclesiasticus dicit XXXI, 8 et seq. : Beatus dives, qui inventus est sine macula superbia?, avaritia?, atque luxu-

riae (hae sunt enim maculae divitum), et qui post aurum non abiit, declinando a justitia, nec speravit in pecunia, et thesauris : sicut quidam faciunt, qui denarios suos in illis super terram fodiunt, credentes quod in diebus infirmitatum suarum, magnum ex eis habebunt solatium. Quis est hic, et laudabimus eum ? fecit enim mirabilia in vita sua. Vere valde pauci sunt, qui tales sint, sicut iste dives describitur. Sequitur: Qui probatus est in illo, et perfectus est; erit illi gloria esterna. Vere qui in ista probatione perfectus inventus fuerit, aeternam gloriam consequetur.

Hac probatione probantur omnes divites hujus mundi, sive sint laici, seu clerici. Omnes enim sunt villici Domini, et de bonis sibi commissis sunt rationem Domino reddituri. Dicet quippe eis Dominus illud Luc. XVI, 2 : Redde rationem villicationis lux.

Unde tria sunt necessaria his, quibus Dominus bona hujus mundi ad tempus concessit. Primum est, ut animas suas redimant. Secundum est, ut veros sibi amicos acquirant. Tertium est, ut aeternos thesauros conquirant.

1. De primo dicit Proverb. xiii, 8 : Redemptio animas viri, divitias suas: qui autem pauper est, increpationem non sustinet. Stultus est, qui animam non redimit. Nota, quod dicit, divitias suas, id est, ex vero et justo patrimonio, vel ex labore fideli et justa negotiatione habitae : non per rapinam, vel furtum, vel usuram, vel fraudem aliquam conquisitae.

2. De secundo dicit Dominus, Luc. XVI, 9 : Facile vobis amicos de mammona iniquitatis : ut, cum defeceritis, recipiant vos in aeterna tabernacula. Mammona iniquitatis idem est quod pecunia inaequali talis. Per pecuniam enim dives inaequalis est pauperi. Per hanc debemus nobis veros fideles et potentes amicos acquirere, qui post mortem nostram et velint et possint nobis suffragari. Unde dicit Glossa super praedictum locum : " Facite vobis " amicos, non quoslibet pauperes, sed

" eos qui possunt vos recipere in aeterna " tabernacula. " Sed quidam potius pecuniam suam suffodiunt lapidibus quam distribuant bonis pauperibus: propter quod Eccli. XXIX,13 : Perde pecuniam propter fratrem et amicum tuum: et non abscondas illam sub lapide in perditionem. Amicus noster est Christus Jesus, qui veram amicitiam in multis, nobis ostendit. Propter hunc pecunia felici perditione est perdenda. Feliciter perditur ille denarius, qui mille marcas auri reportabit.

3. De tertio, videlicet quod bonis transitoriis aeterno thesauros conquirere debemus, monet nos Dominus, Luc. XII, 33 : Vendite quae possidetis, et date eleemosynam. Facite vobis sacculos, qui non veterascunt, thesaurum non deficientem in coelis: quo fur non appropiat, neque tinea corrumpit.

II.

De secundo nota, quod visitatus etiam fuit Beatus Laurentius nocte, id est, per tenebrosi carceris inclusionem. Per noctem enim tenebrosus carcer intelligitur. Fuit incarceratus in carcere Hyppoliti: sed in hac carcerali visitatione non fuit inventa in eo iniquitas impatientiae : patienter enim sustinuit incommoda carceris. Sciebat nempe, quod Dominus dixerat, Luc. XXI, 12 et 19 : Injicient vobis manus suas, et persequentur tradentes in synagogas, et custodias, trahentes ad Reges, et Praesidespropter nomen meum. Et infra: In patientia vestra possidebitis animas vestras. 0 charissimi, ubi est patientia vestra? Si impatienter audis verbum Dei, ubi tibi viginti dierum indulgentia confertur : quomodo audies verbum Christi, ubi ad carcerem et supplicia traheris ?

III.

De tertio nota, quod examinatus fuit igne, id est, per multam et duram corporis afflictionem. Primo enim exspoliatus fuit, et scorpionibus caesus. Secundo, fustibus fuit percussus. Tertio, laminis ferreis ad latera adustus fuit. Quarto, cum plumbatis verberatus fuit. Quinto, os sancti Laurentii cassum fuit cum lapidibus. Sexto, in crate ferrea multis prunis subactis fuit assatus. In hac multiplici examinatione non fuit inventa in eo iniquitas perfidiae. Per omnia quippe supplicia sibi inflicta non poterat ab eo extorqueri, ut sacrificium diis offerret. Unde et ipse dixit: " Ego me obtuli Deo sacrificium in odorem suavitatis. "

Dolendum est, charissimi, quod multi sunt, qui Deo contempto, corpora sua immolant gulae et luxuria?. De primis dicit Apostolus ad Philip. III, 18 et 19 : Multi ambulant, quos saepe dicebam vobis (nunc autem et flens dico) inimicos crucis Christi : quorum finis interitus : quorum Deus venter est : et gloria in confusione ipsorum. De ebrietate quippe gloriantur, de qua deberent magis confundi. De secundis dicit Apost. I ad Corinth. VI, 13 et 15 : Corpus non fornicationi debetur, sed Domino : et Dominus corpori... Nescitis quoniam corpora vestra membra sunt Christi? Tollens ergo membra Christi, faciam membra meretricis ? Absit.

Rogate, charissimi, Dominum, ut sic avaritiam et impatientiam, sic gulam et luxuriam fugiamus, ut Deo nostro in gloria jugiter adstare mereamur. Quod, etc.