Sermo V .

Item, sermo fratris Bonaventurae editas Parisius eadem Dominica secunda de Adventu, coram Fratribus omnibus in Capitulo de mane.

Erit radix Iesse, et qui exsurget regere gentes, in eum gentes sperabunt, ad Romanos decimo quinto .

Dominus Iesus, qui exivit per aeternam generationem a Patre et venit in mundum per carnis assumtionem, ipse in quantum lux omnium scientiarum et luminum nos illuminet, in quantum fons omnium bonitatum et sanctitatum nos informet, in quantum Verbum universarum rationum viventium nos irradiet et erudiat, ut possimus ad suam laudem etc.

Erit radix Iesse etc.

In hac Epistola hodierna allegat Apostolus ad Romanos decimo quinto auctoritatem, quam sumit de Isaiae undecimo , in qua explicat adventum Salvatoris et ostendit, quod iste adventus est pro Ecclesia, quamvis processerit de synagoga. Unde Isaiae nono : Verbum misit Dominus in Iacob et cecidit in Israel, id est in populum christianum, veros Iudaeos et vere Dominum videntes . Describitur autem adventus Christi in verbo praesenti quantum ad tria, scilicet quantum ad ortum nobilissimum, quantum ad profectum sive progressum gratiosissimum et quantum ad fructum saluberrimum. Primum, ibi: Erit radix Iesse; secundum, ibi: et qui exsurget regere gentes; tertium, ibi: in eu m gentes sperabunt. Haec tria similiter declarat clarius ad Titum secundo : Apparuit gratia Dei Salvatoris nostri omnibus hominibus, quoad primum; erudiens nos, ut, ab nega ntes impietatem et saecularia desideria, sobrie et iuste et pie vivamus in hoc saeculo, quoad secundum; exspectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et Salvatoris nostri Iesu Christi, quoad tertium.

Quantum ad primam partem scire debemus, quod, sicut duplex est regio, scilicet caelestis et infernalis, sic duplex est genus radicum et plantationum in hoc mundo; unde dicitur Matthaei decimo quinto : Omnis plantatio, quam non plantavit Pater meus caelestis, eradicabitur. Secundum ergo quod est duplex plantatio, una scilicet caelestis, alia infernalis, sic duplex est radix , una scilicet plantationis caelicae, alia plantationis gehennae.

I. Radix vero plantationis caelicae est Filius Virginis, qui quidem radix hic dicitur propter tres proprietates radicis materialis. Radix enim habet asperitatem in tactu, cui attestatur in Christo passibilitas carnis; Isaiae quinquagesimo tertio: Ascendet sicut virgultum coram eo et sicut radix de terra sitienti, non est ei species neque decor etc.

Profunditatem in situ, cui attestatur in Christo humilitas mentis; Iob vigesimo nono : Radix mea aperta est secus aquas, humilitas enim ad se trahit humorem gratiae sicut radix.

Fecunditatem in fructu, cui attestatur in Christo virtus Divinitatis; ad Romanos undecimo : Si radix sancta, et rami; Lucae primo: Quod nascetur ex te Sanctum, vocabitur Filius Dei.

Haec vero radix plantationis caelicae pullulat incessanter charismata spiritualia; Isaiae undecimo : Egredietur virga de radice Iesse, et flos de radice eius ascendet. Et requiescet super eum spiritus Domini.

Lumina sapientialia; radix enim omnis cognitionis in via est Verbum incarnatum, et radix omnis cognitionis in patria est Verbum increatum; Ezechielis decimo septimo : Aquila grandis magnarum alarum etc. Venit ad Libanum et tulit medullam cedri. Et tulit de semine terrae et posuit illud in terra pro semine, ut firmaret radicem super aquas multas; in superficie posuit illud, cumque germinasset, crevit in vineam latiorem humili statura, respicientibus ramis eius ad. eam, et radices eius sub illa erant.

Exercitia iustitialia; Ecclesiastici vigesimo quarto : Et radicavi in populo honorificato, et in parte Dei mei hereditas illius, et in plenitudine Sanctorum detentio mea. Quasi cedrus exal tata sum in Libano etc. In electis meis mitte radices. Ubi ponit sapientia sex arbores, per quas significatur exercitatio virtutum, scilicet cedrum, cypressum, palmam, rosam, olivam et platanum. Exercitatur enim iustus in actionibus virtuosis quoad lumina fidei, quoad solatia caritatis, quoad tolerantiam adversitatis, quoad condescendentiam pietatis, quoad aedificationem Ecclesiae universalis .

II. Sed huic radici et huic plantationi caelicae adversatur radix plantationis infernalis et eius plantatio gehennalis, quae quidem non est essentia, sed casus ab illa; secundum illud Psalmi : Evellet radicem tuam de terra viventium. Hanc eradicabit Dominus, secundum illud Matthaei tertio: Iam enim securis ad radicem arborum posita est; securis est divina iustitia . Ista autem radix plantationis inferni est triplex, scilicet infructuosa per concupiscentiam oculorum; Iob trigesimo : Radix iuni per orum erat cibus eorum; arbor iuniperi est aspera et spinosa, sed radicem babel mollem, quia avari appetunt spinas divitiarum

Amara per concupiscentiam carnis; ad Hebraeos duodecimo: Ne qua radi x amaritudinis sursum germinans impediat, et per illam inquinentur multi. Haec est quae ingreditur blande, novissima autem illius amara quasi absinthium.

Venenata per superbiam vitae; Isaiae decimo quarto : De radice enim colubri egredietur regulus, id est error schismaticus vel haereticus, qui ortum habent a superbia vitae

De hac triplici radice infernali dicitur Ezechielis decimo sexto: Radix tua et generatio tua de terra Chanaan, id est negotiationis, hoc est avaritia, pater tuus Amorrhaeus, hoc est diabolus per superbiam vitae, et mater tua Cethaea, hoc est concupiscentia carnis. Haec autem radix infernalis plantationis pullulat peccata culparum et calamitates miseriarum in praesenti et incendia paenarum sempiternarum in futuro.