ANDRIEN. 31

tatum, in conventu Capitulari diei 19 Iulii 1892 haec deliberavit: sese concedere mansionariis participationem ad nova Missarum legata, nisi obstet voluntas testatorum ; par- ticipationem ad restitutiones quae fiunt ab emptoribus prae- diorum pertinentium ad massam Missarum nostrae Ecclesiae ; et remittere arbitrio auctoritatis Ecclesiasticae normam prae- bere, qua Mansionarii hac frui valeant concessione et partici- patione.

Mansionarii arbitrati sunt, se acceptare non posse a Ca- pitulo propositam concordiam ; quamvis enim hoc pacto obtinerent petitam participationem Massae missarum ; ta- men eamdem accipere non poterant titulo donationis, quando ipsis competeretur ex iure quod ipsis, nec in praesens, nec in futurum diffiteri non fas erit. Quapropter, per electum advocatum canonici mansionarii proposuerunt aliud concor- diae schema, in quo acceptabatur transactio a Capitulo, con- cinnata non titulo gratuito sed oneroso.

Canonicis huiusmodi concordiae non acquiescentibus ; Or- dinarius ipse, postquam incassum pacificae litis compositionis viam expertus fuerat, S. C. C. dedit litteras quamdam pro- ponens Decreti reformationem ad litem praevidendam.

Verum, partes transactionis inutiliter modum expertae, apud S. C. C. sua iura iudicialiter exercere intendunt. Man- sionarii contendunt primo decretum S. C. C. anni 1886 nullum declarandum esse, quippe vitio subreptionis infectum, et exinde petunt arbitrium aperitionis oris. Secundo postu- lant, idem decretum reformandum esse iuxta Mansiona- riorum petita. Tertio si utrumque denegetur, quaerunt an eisdem competat ius participandi augmento Massae Mis- sarum.

Disceptatio Synoptica

DEFENSIO CANONICORUM. Patronus quaestioni, an intreat arbitrium aperitionis oris in casu, reponit neminem profecto latere obreptionis seu subreptionis vitium, non solum difficilis esse probationis, sed etiam, nonnisi ex plenissimis argumentis