Secunda Quinquagena.

1. Ave, Iesu, qui dilexisti aequitatem,
Angelum tuum quondam superbientem
De caelo tuo ad inferna deiecisti
Eumque perpetuis flammis addixisti.

2. Ave, Iesu, qui de caelo respicis,
In terris hominum acta prospicis,
Ob peccata nostra ne nos dissipes,
Sed fac, gratia tua anticipes.

3. Ave, cuius gratia ereptus
Hostias sacrificabo laetus
Et nomini tuo confitebor,
Cum de inimicis gloriabor.

4. Ave, Iesu, melliti cuius sermones
Fluctuantes in fide firmant homines,
Fac omnem nostrum semper in te cogitatum
Omneque desiderium esse iactatum.

5. Ave, Iesu, animam qui solus eripis,
Qui vota Deo reddenda cunctis praecipis,
Praesta, ut tibi tandem possimus reddere,
Quae quondam non timuimus ore vovere.

6. Ave, Iesu, cui laqueum paraverunt,
Tua gloria reples terram et cor maris,
Miserere mei, obsecro, miserere,
Ut tibi digne possim psalmum decantare.

7. Ave, a quo elongati peccatores

Lapsi sunt in vanos daemonum errores,
Errantes ab utero sunt falsa locuti,
Serpentis est illis furor, dentes acuti.

8. Ave, Iesu, ante cuius conspectum
Malorum iniquitas est peccatum,
Nullo unquam pacto praesentabuntur,
Nisi prius hi mali convertantur.

9. Ave, per quem sancti operantur virtutem,
In tribulatione devicerunt hostem,
Fac, ut devictis nostris tandem inimicis
Tuae post hac fruamur visione pacis.

10. Ave, Iesu, caius nomini psalmum dicam,
Velamento cuius protectus hostes vincam,
Nomen cuius qui hic timet, hereditatem
Possidebit et aeternam felicitatem.

11. Ave, Iesu, meum salutare,
Quem corde benedico et ore,
Coram te nunc cor meum effundo
Teque meum adiutorem laudo.

12. Ave, Iesu, cuius sum ego memor,
In te solo meus recumbit amor,
In matutinis in te meditabor,
Sed et per diem tibi confitebor.

13. Ave, Iesu, cuius quondam divinitatem
Sapientes scrutati sunt et maiestatem,
Sed hi cogitationibus erraverunt,
Qui altiora Dei ipsi quaesierunt.

14. Ave, cuius virtute montes praeparati
Sunt et fluctus maris iussu eius turbati,
Turbabuntur gentes te iudicem videntes,
Quem Iudaei crucifixerunt irridentes.

15. Ave, Iesu, quem omnis terra adorat
Et virtutem omnis anima enarrat,
Fac me tibi holocausta medullata
Digne offerre mente sed incorrupta.

16. Ave, Iesu, quem benedicunt omnes gentes,
Cui nati clamabant Hosanna dicentes,
Benedic, Iesu, et salva tuum populum
Meque, quaeso, respice, tuum infantulum.

17. Ave, Iesu, qui es mons coagulatus,

Mons pinguis, mons fidelibus semper gratus,
Nostrum iter, quaeso, fac semper prosperum,
Ne nos laceret lingua canum tuorum.

18. Ave, qui opprobrium sustinuisti,

Cum in cruce nostram salutem sitisti,

Eripe me hoc de luto, ne infigar,

Et fac, de peccatis meis ut compungar.

19. Ave, Iesu, qui pro nobis factus egenus,
Cuius pedes perforati sunt atque manus,
Tu nobis tuum intende adiutorium,
Quia nostrum es unicum desiderium.

20. Ave, Iesu, qui es meum firmamentum,
Ne proicias me meum ob peccatum,
Ne forte persequantur et comprehendant
Animam meam hostes eamque perdant.

21. Ave, Iesu, populorum qui es pax vera,
Tibi regis Tarsis obtulerunt munera,
Tui in nos descendat spiritus gratia
Cordaque irroret uti vellus pluvia.

22. Ave, Iesu, cuius fuit vita labor,

Tu, qui transfiguratus es in monte Tabor,
Fac, ut valeam tibi semper adhaerere,
Meam quoque spem omnem in te collocare.

23. Ave, Iesu, rex noster es ante saecula,
Quem pauper et inops laudabunt die illa,
Cum iudicabis malorum improperia
Electorum recomendans desideria.

2i. Ave, Iesu, cuius cornu exaltatum
Super omnes caelos est et elevatum,
Concede, ut, qui sunt hic humiliati,
Iuxta promissum tecum sint exaltati.

25. Ave, cuius vox est terribilis,
Cuius potestas admirabilis,
Fac tibi, quaeso, digna vovere
Dignaque tibi vota reddere.

26. Ave, cuius virtutes orbi illuxerunt,

Quae gentes ad paenitentiam commoverunt,
Et quas etiam daemones contremuerunt,
Soli ludaei recipere contempserunt.

27. Ave, panis vitae, quem homo manducavit,
Capharnaita quem perfidus fastidivit,
Tu nos tuo satia, Christe, semper pane,
Qui solus dat vitam homini sine fine.

28. Ave, Iesu, cuius nos sumus populus et oves,
Delictorum ne sis memor nostrorum, quia leves
Sumus et a natura ad malum semper proclives,
Quin misertus tuos fac sermones nobis suaves.

29. Ave, qui nos diligis, pane lacrimarum
Pascis, in contradictionem vitiorum
Ne des nos, sed tua pietate libera
Et ostende faciem, quae est salus vera.

30. Ave, quem populus Israel invocavit,
Qui invocatus eum saepe liberavit,
Tu ne dimittes nos iuxta nostros affectus,
Sed refice nos adipe tui spiritus.

31. Ave, virtutem cuius nescierunt,
His in tenebris qui ambulaverunt,
Nos deos fac participatione,
Ut laetemur in resurrectione.

32. Ave, cuius sanctuarium possidere
Voluerunt gentes, sed et malignavere
Super populum tuum consilium vanum,
Disperdere eum volentes uti foenum.

83. Ave, legis evangelicae lator,

Tu noster sis semper verus protector,
Ut in caelestibus mansionibus
Inhabitemus sanctis cum omnibus.

34. Ave, ante quem iustitia ambulabit,
Ante quem iniustitia non apparebit,
Nostros, obsecro, tu, Iesu, dirige gressus,
Ut ad patrem nobis facilis sit accessus.

35. Ave, Iesu, patiens atque miserator,

Tu me deduc in via tua, quam meditor,
Respice in me, Domine, et miserere,
Quo post exsilium merear te videre.

36. Ave, Iesu, de quo sunt gloriosa dicta,
Dona multiplicans nostra dele delicta,
Ut tecum tandem nostra sit habitatio,
In quo consistit sanctorum gloriatio.

37. Ave, Iesu, ad quem manus meas expandi,
Ne me repellas, sed orationem audi,
Cuius sine adiutorio sum turbatus,
Cum descendentibus in lacum aestimatus.

38. Ave, cuius sunt caeli et terra,
Tua nos semper regat dextera,
Tu ne conteras nos verberibus,
Sed miseratus parce omnibus.

39. Ave, cuius splendor gratiae mirabilis,
Diebus atque annis nunquam mutabilis,
Sis, bone Iesu, super nos deprecabilis,
Opus nostrum dirigens libera a malis.

40. Ave, bone Iesu, a cuius latere

Mille cadunt daemones nec possunt stare,

Spes esto mea refugiumque ergo,

Ut non me laedant daemoma a tergo.

41. Ave, Iesu, cuius sum ego factura.
Da, ut tua magnificata opera,
Inspiciens quae nequit intellegere,
Puro semper corde possim collaudare.

42. Ave, Iesu, sedes cuius exstitit virgo,
Tentationum fluctus ut compescas, rogo,
Quo testimoniis creduli facti
Domum tuam habitemus iustificati.

43. Ave, Iesu, qui peccatores, ne grassentur
In pios, deicis, ne ipsi glorientur
Iniquitate, dum eos sic persequuntur,
Populi tui miserere, ut salvetur.

44. Ave, in cuius manu sunt terrae fines,
Et cuius sunt montium altitudines,
Corda nostra tibi fac esse devota,
Securi ut transeamus haec deserta.

45. Ave, quem in atrio suo adorare,
Hostias cui debemus omnes adferre,
Nostra semper at in eo terra laetetur
Et non a facie eius commoveatur.

46. Ave, Iesu, qui solus es altissimus,
Quia per te omnes nos creati sumus,
Corda nostra sancti spiritus lumine,
Ut illustres, summe rogamus, Domine.

47. Ave, cui novum canimus canticum,
Salvatorem quem confitemur unicum,
Tu nobis tuas notas fac iustitias,
Ne hic declinemus ad iniustitias.

48. Ave, Iesu, nomini cuius confitemur,

Magnum atque terribile omnes veremur,
Da nobis dignis te exaltare laudibus
Cum Moyse et Aaron sacerdotibus.

49. Ave, Iesu, qui inferni portas rupisti,
Cum exsultatione patres extraxisti,
Ad caelos usque victor tecum deduxisti,
Vestitos duplicibus patri praesentasti.

50. Ave, qui detrahentem proximo
Corde persequeris et animo,
Da sic cum proximo ambulare,
Te tandem ut possimus videre.