▾
Francis of Assisi, Apophthegmata
⎗←→⎘
▾
APOPHTHEGMATA B. PATRIS FRANCISCI.
Apophth. I. Se Dei esse praeconem.
Apophth. II. Laborum praemium majus et certius esse apud Deum, quam apud homines.
Apophth. III. Passionem Christi deflendam.
Apophth. IV. Internum Dei calorem externum depellere algorem.
Apophth. V. Deo militaturis nihil mundanorum reservandum.
Apophth. VI. Parentes et terrena omnia propter Deum despicienda.
Apophth. VII. Dei pauperes non assuefaciendos instructis conviviis.
Apophth. VIII. In Dei obsequio maledictiones saeculi non esse curandas.
Apophth. IX. Bona quaecunque dominis restituenda.
Apophth. X. Sanctorum simplicitatem magni faciendam.
Apophth. XI. Abstinentiae rigore sensuales motus esse reprimendos.
Apophth. XII. Viro spirituali carnis tentationem statim abigendam.
Apophth. XIII. Carnis rebellionem matura in illam animadversione subjugandam.
Apophth. XIV. Religiosis paupertatem pro dignitate et haereditate reputandam.
Apophth. XV. Muscis similes esse religiosos otio vacantes.
Apophth. XVI. Taciturnitatem religiosis colendam.
Apophth. XVII. Religionibus perniciosum et cunctis abominabile detractionis vilium.
Apophth. XIX. Dei gratiae tribuendum hominem quemcunque peccata cavisse.
Apophth. XX. In spirituali paupertate, non in mundalia opulentia, laetandum.
Apophth. XXI. Molestum et turbulentum mundanas habere possessiones.
Apophth. XXII. Deo militaturos omnibus se mundanis debere expropriare.
Apophth. XXIII. Praelatum laborum et virtulum subditis debere exempla praebere.
Apophth. XXIV. Carnales non percipere spiritualia.
Apophth. XXV. Christi pauperibus nullatenus Deum victum aut vestitum negaturum.
Apophth. XXVI. Solum Deum esse timendum, et ad ejus arbitrium omnia perferenda.
Apophth. XXVII. Corpus maximum esse hominis adversarium.
Apophth. XXVIII. Non propalandum Dei secretum.
Apophth. XXIX. Horas canonicas cum magna devotione dicendas.
Apophth. XXX. Religiosos nec cellulas debere habere proprias.
Apophth. XXXI. Mentale lumen corporeo praeponendum.
Apophth. XXXII. Contemplationem curioso studio praeferendam.
Apophth. XXXIII. Mulierum aspectum omnino cavendum.
Apophth. XXXIV. Religiosos contra sui status perfectionem non debere privilegia desiderare.
Apophth. XXXVI. In hac vita neminem esse laudandum.
Apophth. XXXVII. Praelatum subditis virtutum exempla dare debere.
Apophth. XXXVIII. Pecuniam Dei servis non appetendam.
Apophth. XXXIX. De vestitu et supellectili superflua religiosis verecundandum.
Apophth. XL. Christi pauperes se pauperioribus subvenire debere.
Apophth. XLI. Religiosis mendicantibus superfluum quaestum fugiendum.
Apophth. XLII. Eleemosynam aliquando oratione magis meritoriam.
Apophth. XLIII. Propter Deum potius, quam propter mundum, bona opera facienda.
Apophth. XLIV. Sanctorum festivitates non conviviis, sed eorum imitatione celebrandas.
Apophth. XLV. Magnum esse sanctorum imperium, et religiosis populi tumultum esse solicite vitandum.
Apophth. XLVI. De intolerabilitate et foeditate daemonis.
Apophth. XLVII. Magis in Dei benignitate, quam pecuniae thesauris confidendum.
Apophth. XLVIII. Sanctos mortem non timere et aequaliter in morte ac vita laetari.
Apophth. XLIX. Sanctos in tribulationibus Dei voluntati conformari.
Apophth. L. Magna perfectis viris consolatio ex meditatione Dominicae passionis.
Apophth. LI. Plus esse lucri in vituperiis perpessis, quam in oblatis honoribus.
Apophth. LII. Tentationibus Dei servos reddi fortiores.
Apophth. LIII. Non facile disputari posse de fide cum ethnicis.
Apophth. LIV. Fugienda hypocrisis.
Apophth. LV. Aliquando negantia etiam justa, ut injustorum supprimatur desiderium.
Apophth. LVI. Perferenda patienter peccatorum supplicia in hoc saeculo.
Percontanti socio, cur non respexerit virginem quandam nobilem, aegrotum charitative visitantem et humiliter in infirmitate ministrantem, respondit: "Quis non debet timere sponsam Christi? cui si oculis pudicis praedicatur, magis in sua castitate confirmatur. Me in facie illa viderit, non ego illam. "