COMPOSTELLANA 35

tentur petitiones de sponsalibus, si non fuerint ista per pu- blicam scripturam promissa ».

Huiusmodi dispositio, ceu patet, contraria erat recepto communi iuri, quod ad validitatem sponsalium nulla solemnia exigit, sed id tantummodo requirit, ut contrahentes fidem de ineundo matrimonio vere invicem interponant, iuxta can. Nostrates 30 quaest. 1, I. 1 De sponsal. et matr. ipsum- que cap. 1 sess. 24 C. Trid. De reform, matr. Praeter- quamquod ecclesiasticae iurisdictionis erat dispositio laesiva, quatenus scilicet eam legem ferendo civilis potestas, suos ex- cesserat limites et spiritualem provinciam invaserat. Causae enim matrimoniales et sponsalium ad forum dumtaxat eccle- siasticum pertinent ex Sgllab. pr. 74, et super his ea so- lummodo saeculares Principes decernere possunt, quae in ge- nere creili versantur, ex encycl. Arcanum S. P. Leonis XIII.

Qua de causa haec Caroli I l i pragmatica, utpote canonici iuris restrictiva et ecclesiasticam invadens iurisdictionem, ab exordio penes complures haud erat accepta, et plerique Epi- scopi contra eam reclamarunt.

Verum, procedentibus annis, factum est, ut et episcopales curiae et ecclesiastici viri illius dispositioni paullatim acquie- scèrent ; adeo imo ut plures ad ultimum haberentur qui vel in scholis vel in tractatibus de re morali aut canonica su- s t ineant , sponsalia de futuro penes Hispanos non valere nisi publica scriptura celebrarentur, perinde ac si ad eorum vali- ditatem in Llispania haec forma evasisset substantialis. Unde Placentinus Episcopus circa annum 1880 fidem faciebat « in omnibus tribunalibus ecclesiasticis dispositionem Carolinam adamussim adimpletam fuisse », eamque, pergebat Emus illius temporis Pronuntius « constanter universaliterque observatam fuisse ; et ideo consuetudinario iure canonicae disciplinae et sanctioni ecclesiasticae vim ademptam fuisse ».

Cum tamen alii aliud sentirent, hinc, rogante Piacentino Episcopo, die 31 Ianuarii 1880 coram S. C. C. sequentia dubia proponebantur, Io an sponsalia, quae in Hispania con- trahuntur absque publica scriptura sint valida; et quatenus