32. De sancto Augustino.

1. Illuminare,

Ierusalem, illuminare,
Sion, elevare !

2. Luto Pharaonis
dux eripitur fidei ;

3. Iugum Babylonis
vi computruit olei,

4. Dum Augustinus errorum
liber decipula

5. Illecebrarum priorum
solvitur macula.

6. Monica matre,
patricio patre
doctissimus Carthagine
floruit;

7. Artium culmen,
facundiae fulmen
in iuvene mirabile
nituit.

8. Inter haec vitiis
et errorum
capitur diu fallaciis.

9. Sed mater lacrimis
ipsum Christo
parturit iterum plurimis.

10. Loculus tangitur,
suscitatur,
loquens erigitur,
matri datur,
de portis
ut mortis
vivum referat,
quem mortuum fleverat,

11. Verbis Ambrosii
dum compunctus,
sacro remedii
fonte functus,
aeterna
lucerna
caelo celebris
emergit de tenebris.

12. Nam quondam devius
viam patriae
caelestis monstrat praevius;

13. Nam, quibus haeserat,
frangit haereses,
scripturae clausa reserat.

14. Hosticos ictus
pugil invictus
pro fide suscipit
et conflictus,

15. Vultu disiunctas,
caudis coniunctas
dum vulpes dissipat
nec compunctas.

16. Industria pastorali

lupos arcet ab oviculis

17. Curaque peculiari

cibos praebet Christi famulis

18. In solarem radium
figens intuitum
huius aquilina
mens divina
perspicit acie ;

19. Triadis hic monadem,
monadis triadem,
a qua non reflexit
cor, inspexit
fidei facie.

20. Hic flos doctorum,
morum

regula formalis,
tuba fidei regalis,

21. Per quem ut Christi
sisti

regno mereamur,
ipsum supplices precamur.

22. Fac, Augustine,
divinae

nos gratos maiestati,
pie memor exsulum,
tu lux tu duxque praesulum.