35. De sancto Georgio.

In 1. Vesperis.

R. Coepit praeses contristari,

Se a sancto superari

Erubescens doluit

Et dolens erubuit,

Conversus ad alia

Impia consilia

Cessat a suppliciis,

Cogitat blanditiis

Posse mentem immutari

A fide, quam docuit ;
V. Ridens martyr blandientem

Aeque sicut deterrentem,

Exaltari, coronari
Meruit.

Prosa.

1. Cogitabat Dacianus
Martyrem seducere
Blandimentis, quem tormentis
Non valebat vincere.

2. Firma petra fixam mentis
Ancoram evellere
Coepit verbis vir profanus
Mollibus insistere.

3. Dabat sanctus verba ventis
Nolens acquiescere,
Plus amabat et optabat
Crebro caedi verbere,

4. Exspectatam et optatam
Coronam percipere ;
Post labores et dolores
Fracto carnis carcere
Coronari meruit.

Ad Magnificat.

A. Magnificemus principem
Magnificantem militem,

Qui coronae participem

Fecit in regno divitem,

Caeli civem, non hospitem,

Georgium,

Cuius magnitudinis

Nullum est initium

Nullus erit finis.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Auctorem rerum omnium
Laudet turba fidelium,
Qui martyrem egregium
Coronavit Georgium.

In 1. Nocturno,
Antiphonae.

1. Non in via culpae stetit
Ideoque vera metit
Gaudia Georgius.

2. Fremit frendens Dacianus,
Sanctum martyrem profanus
Membris sectis laniat.

3. Susceptor meus, Domine,
Tu es, pro cuius nomine
Patior fuso sanguine.

Responsoria.

1. Miremur admirabilem
In sanctis suis omnibus,
Deum desiderabilem
In cunctis terrae finibus,
Collaudemus laudabilem
In singulis operibus,
Gloriosum, amabilem
Universis fidelibus,

V. Cuius suberbos
deicit potentia,
Corde benigno
respicit humilia.

2. Dum regnaret Dacianus,
Sacrilegus et profanus.
Christi nomen

exosum habuit,
Dis culturam

vanam exhibuit,
Ad tormenta

fideles rapuit;
V. Georgius

videns ingemuit
Tyrannoque

sese opposuit.

3. Sapienti

usus consilio,
Ne tardaret

rerum retentio
Iter ad Dominum.
Aurum non modicum,
Quod habuit.
Egenis distribuit.
Ut currat expeditius
Et tutius

Ad patrem luminum.
V. Mox vultu interrito

Tyrannum intuetur.
Timore deposito

Christum confitetur.

In 2. Nocturno,
Antiphonae.

1. Invocantem exaudivit

Sanctum suum Dominus,
Hoste victo vita vivit,
Cuius non est terminus.

2. Verba mea percipe
Auribus clamosa,
Frangi, Deus, praecipe
Idola exosa.

3. O quam admirabile
Nomen tuum. Domine,
Qui confringis sculptile,
Quod est sine numine.

Responsoria.

1. Clamat miles: Quid profane
Sic insanis Daciane

Et adoras idola?

Ego sum christicola.
Deum unum verum colo.

Qui creavit omnia,
Huic offere puri volo

Cordis sacrificia.
V. Ipsi soli servio.
Pro quo persecutio

Saevit in ecclesia.

2. Dii tui sunt

vere daemonia.
Inimica

humano generi,
Simulacra

sensu carentia.
Muta et surda

iubeto conteri.
Nullum numen

inesse operi

Crede mortalium.
Supra nos est.

in nobis habitat

Creator omnium,
V. Hunc adora et honora.
Ipsum ama, ipsum time.

Si vis salutem animae.

4. Ad haec verba fit insanus
Nec se capit Dacianus
Prae cordis insania.
Inflammatus est furore
Nec recedit ab errore,
Nam Deum pesequentium
Crescens semper ad odium
Ascendit superbia.
V. Ad exquisita rapitur
Et trahitur
Velocius
Supplicia Georgius.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. In Domino confidens
Et praesidem deridens
Tormenta non timuit
Nec terrores horruit.

2. Ingressus sine macula,
Operatus iustitiam,
Hic tua tabernacula
Elegit domum propriam.

3. Corona de lapide

Pretioso decoratur,
Purpurea chlamyde
In excelsis honoratur.

Responsoria.

1. Omne genus tormentorum
In conspectu beatorum

Oculorum ponitur,

Ferrea erigitur
Serras velut gladios
Nefarios

Habens in se rota;
Ut concludam brevius,
Quidquid potest gravius
Cogitari,

Iubet praeses praeparari,
Sed martyr Georgius

Mente stat immota.
V. Aurum in fornace
Comprobatur,
Hic purgatur.
Ut fruatur
Perpetua pace.

2. Sic vinum elicitur,
Cum calcata premitur

Uva torculari,
Sic excussa palea
Defertur ad horrea

Granum modo pari;
Ferrum fit splendidius
Et clarius
Iussum elimari.

V. Sic maiorem dat odorem
Tus iniectum ignibus,
Sonum reddit altiorem
Chorda tensa manibus.

3. Sale superposito

Redivivus subito

Redit dolor vulnerum,

Dum tortetur, non terretur,

Iesum magis confitetur,
Stabat victus et afflictus
Plenus praeses scelerum.
V. Quanto poena acrior,

Tanto miles fortior
Animatur ad certamen,
In quo spirat sanctumfamem.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. In aeternum

regnabit Dominus,
Cuius regni

non erit terminus.

3. Iubilate et servite
Domino in sobria
Exsultatione,
Portas eius introite.

3. Ad te de luce vigilo,
Deus meus,

et tibi iubilo
Pulso procul
a corde nubilo.

4. Benedicat creatori
Omnis creatura,
Suum plasma plasmatori,
Factori factura.

5. Sol, luna et omnia
Caeli luminaria
Laudant Deum, qui propria
Potentia
Curvat imperia.

Ad Benedictus.

A. Benedictus rex invictus,
Pro quo multis est afflictus
Pressuris Georgius,
Nobis sit propitius.

In 2. Vesperis.

R. Pretiosam stolam lavit
Et in agni dealbavit
Sanguine Georgius,
Pro fide, quam exaltavit,
Adhuc pugnat ut pugnavit
Bellator egregius.
V. Qui iuxta morem solitum
Christianorum militum
Semper praeit exercitum.

Prosa.

1 a. Ut pro fide catholica
Pugnet, chors angelica

1 b. Descendit saepe praevio
Sacro duce Georgio.

2 a. Cum veste candida,
Nimis splendida.

2 b. Fugit perterritus
Mox exercitus

3 a. Infidelis populi

Et ultore gladio
Sternuntur in proelio
Nostrae pacis aemuli.

3 b. Facta strage vincitur
Inimica legio,
A multis agnoscitur
Castrorum in medio.

4 a. Dux eorum bellatorum
In candore et nitore
Se ostendens habitus
Praecedit exercitus.

4 b. Turba cadit, quam invadit,
Hostis cedit, victor redit
Ad caelos Georgius,
Bellator egregius.

Ad Magnificat.

A. Magnificemus Dominum.
Qui pretioso sanguine
Natus Maria virgine

Detersit sordes criminum.

Ponens dolori terminum.
Qui Dacianum expulit
Et Georgium transtulit

Ad regionem luminum.