Acta Pii Pp. XII 37

ginitatem suam Domino Iesu Christo. Et Divinus hic Sponsus, fidelis

semper et generosior, qui in famulae suae corde duieem fecerat mansio-

nem, eam supernis donis uberrime cumulavit, passionis suae sociam

atque consolationis et potestatis consortem reddidit viventem pariter

et post mortem.

Illa namque fertur vel a pueritia prophetizans, et inter sacra sen-

sibus avocari solita, cordium arcana cognovisse, sanationes et prodigia

non pauca divina facultate perpetrasse.

Proximae tandem mortis praescia, ardenter petiit et, sicut deside-

raverat, pluries recepit extrema Ecclesiae sacramenta, quibus angelica

pietate susceptis, in festo Sanctae; Priscae, anno millesimo ducentésimo

septuagesimo, lustris sex aetatis nondum expletis, diademati Christi in-

nexa Margarita caelos intravit. Yirgineum eius corpus futurae resur-

rectionis decus quoddam cum suavi fragrantia prae se ferens, solemni

pompa sepulcro illatum, supplicantium morbis, uti refertur, medicina

fuit : et multa prodigia narrantur et gratiae concessae, Dei Famulae

intercessione invocata, usque ad praesens.

Nil ergo mirum est quod Margaritae nomen celeberrimum est in

Hungarica regione, clarumque in aliis: terrenam namque patriam he-

roicarum, virtutum suavitate, atque sanctitudinis lumine atque mira-

culorum fama ipsa illustravit; sed extra quoque patriae fines per indi-

tum praecipue Praedicatorum Ordinem, qui singulari se Beatae protec-

tione auctum gloriatur, nomen illud gloriosum evasit sive legendis,

quae de Margarita uti de sancta statim post eius obitum evulgatae

sunt, sive maxime ex processu apostolica auctoritate sex post annojs a

regiae Virginis morte constructo, in quo saepe saepius Beatae vel San-

ctae titulus a testibus Margaritae tribuitur, ab ecclesiastica, suprema

quoque, auctoritate sancitus.

Cultus autem huic Dei Famulae exhibitus, statim post pretiosum

eius obitum inceptus, novo semper lumine coruscans, ad nostra usque

tempora pervenit. Etenim luce clarius eruitur tum ex biographicis histo-

riis, variis linguis concinnatis; tum ex monumentis; quae inter pretio-

sum pallium exstat ab Elisabeth, Hungariae Regina, uti fertur, Nostrae

Basilicae S. Petri anno millesimo trecentesimo quadragesimo tertio do-

natum, in quo, una cum B. Virginis Mariae, Ss. Apostolorum Petri

et Pauli, quatuor Hungaricae regiae familiae Sanctorum imaginibus,

Margaritae quoque filiae Regis Hungariae conspiciebatur imago, cui

quoque Sanctae titulus tribuebatur; tum ex fidelium veneratione erga

Famulae Dei sepulcrum et reliquias; tum ex pluribus Beatae depictis

imaginibus, decurrente aetate auctis, quibus publicus venerationis cui-