APPENDIX I 3 7

ges civiles prohibeant ferre iudi- cium, ita ut, si iudicium feratur, Iudex ecclesiasticus poena damna- retur, quasi suae potestatis limi- tes excessisset?

Non desunt enim inter catho- licos, qui videantur absolute sen- tire his in adiuctis locum esse prudentiae, ne concitetur civilis auctoritas, ne rumor excitetur, ne quies turbetur quae exitialis esse posset Ecclesiae.

Non loquimur de peculiaribus factis: sed eiusmodi rationes si tamquam generales tradantur fal- sissimae sunt: non enim conve- niunt cum conceptu auctoritatis qua pollet Ecclesia, et cum ra- tione qua se gesserunt illi, quos tamquam exemplum habere prae oculis debemus his in adiunctis. Quod enim esset simplex exceptio in generale principium conver- teretur.

Quod ut statim appareat, satis est oculos convertere in primum Ecclesiae saeculum quod norma fuit saeculis posterioribus: illico enim apparebit falsam esse eam prudentiam, eamdemque plerum- que resolvi in pusillanimitatem, qua arma traduntur hostibus Ec- clesiae, ut triumphent in damnum eiusdem: namque auctoritas ec- clesiastica hoc pacto vilescit: que- madmodum numquam tam splen- dide fulget, quam cum adversus oscitantem laicorum audaciam firma resistit.

Primo Ecclesiae saeculo iudi- cavit Petrus, iudicavit Paulus, et quo iudiciorum genere! Id sci ve- runt Ananias et Saphira, ita ut « factus esset timor magnus in uni- versa Ecclesia et in omnes qui au- dierunt haec ». Act. Ap. c. A. Novit incestuosus Corinthius, quid esset Pauli iudicium, qui illum Satanae tradidit ad interitum carnis, 1 Co- rinth. c. 5 : Hymenaeus et Ale- xander, quos tradidit Sat mae, ut discerent non blasphemare, 1 Thim, c. 1, o. 20: novit ecclesia Corinthiorum universa cuius fide- libus comminatus est, se in virga esse ad eos venturum,nisi adsa- niora consilia Corinthii redirent : novit Elymas magus, qui etsi chri- stianus non erat, quaerens tamen avertere Proconsulem a fide, sibi audivit: « O plene omni dolo et omni fallacia, fili diaboli, inimice omnis iustitiae, non desinis sub- vertere vias Domini rectas. Et nunc ecce manus Domini super te et eris coecus non videns solem usque ad tempus ». Act. Apost. c. 13.

Verum quidem est eiusmodi sententias fuisse exsecutioni man- datas sive per invocatam divinam potentiam, sive per brachium Sa- t mae, qui cum deesset brachium saeculare tenebatur exsequi sen- tentias Pauli proindeque exse- cutio sententiarum fuit extraor- dinaria: fatendum tamen ex hoc ipso est, sententias gravissimas fuisse latas nulla ratione habita