38 ANDRIEN.

atque dumtaxat intuitu proprietatis, atque huius recognitio- ne, ut compositionem obtineant, summam exhibent bonorum Capituli emptores. Exinde necessario consequitur, summam oblatam ac traditam, capitulo pertinere, quia non secus ac bona sunt Capituli propria, ita et fructus quacumque ratione ab iis provenientes.

Quocirca concludit patronus, frustra, adversarios ad aequi- tatem confugere, quando de iure fit disceptatio.

DEFENSIO MANSIONARIORUM. E X adverso Mansionariorum patronus, in primo suae orationis capite, agens « de arbi- trio aperitionis oris » observat exploratum esse, oris aperi- tionem tunc potissimum concedi a Romano Pontifice,- quum probabiliter dubitari potest, an aliquod obreptionis vel sub- reptionis vitium Apostolicum decretum irritum faciat. Inde animadvertit, Canonicis Ecclesiae Cathedralis Andriensis, anno 1885, S. C. C. enixe rogantibus ut decem mansionarii Capitulo aggregarentur, haud certe fuisse in animo novum institui collegium, sed solum aliud suffici in locum antiqui, quod ex quatuordecim constabat presbyteris missarum massa eadem prorsus, ac canonici, ratione fruentibus.

Atqui, urget patronus, commune Capituli et Mansiona- riorum consilium S. C. C. ratum habuit, hoc Episcopus Andriensis ad effectum perduxit. Sacra enim Congregatio respondit : « Affirmative iuxta litteras diei 4 Iunii 1885 » : quae litterae nihil aliud' sunt, quam supplex libellus. Epi- scopus autem mentem suam solemniter confirmavit in decreto, quo delegata summi Pontificis auctoritate novum collegium instituit : « In nostra Ecclesia cathedrali collegium statuimus decem mansionariorum servitio eiusdem ecclesiae et choro effective addictorum, quod novorum mansionariorum colle- gium, in locum habeatur suffectum eorum qui ex statutis admittebantur ut simplices participantes ad missarum mas- sam » et denique die 31 martii 1892 a S. C. C. rogatus, ut suam circa hanc controversiam promeret sententiam, opi- natus est novorum mansionariorum mercedem, saltem ex