36. Die Dominica.

1. Pange Deo debitum,
lingua,
modulando plectrum ;

2 a. Tolle sonos in aera,
imple sinus a lacrimis.

2 b. Sancta manus igitur nos
meditata effigiem

3 a. Pressit nobis suam;
flavit et indidit
ruri animam ;

3 b. Sursum caput tulit,
vultum ut cogitet
semper Domini;

4 a. Tradit amoena loca.
Corruit
aspidis ingenio:

4 b. Mox actus in foveam
asperis,
heu, miser illiditur.

5 a. O facinus,

vitae, proh dolor,
memoriam
Quod aspirare
non sinis neque
fletibus expiare
nefas, heu, miserum!

5 b. Artis ligata
serpentis spiris,
mens misera,
Umbra volveris
ibi horrida
nunc, cupido profudit
quo saeva animi.

6 a. Dira sorbes venena,
sentis vulnera,
quae male nutricas,
misera.

6 b. Facis caeco lumine
fusa nebulis
expers dulcibus, mens
misera.

7 a. Repit virus pectore,
sensu captus emoreris,
cinis redis ad funera,
heu, perstringeris
in tartara.

7 b. Tantis potens doluit
factor tui calumniis,
venit, solvit a vinculis
bonos, respires
ad gratiam.

8 a. Siccat iam oculos;

facescat et pudor taeter,
vera sustineas
gaudia.

8 b. Flecte hinc faciem;
imaginem aari primam,
dulcem repetito
patriam,

9 a. Plasmator,

durare perennem

quam concedas ;

lux sis nobis, meritum.

9 b. Tu solus

exstas trinus, unus;

te voce, te

corde, rex, laudamus

10. In saecula.