PANORMITANA 39

ecclesiae patronus fuerit, etiam iure patronatus, ultra prae- dictas poenas, eo ipso privatus existat. »

Atqui gubernium in themate dimidio et ultra bonorum Panormitanam ecclesiam expoliavit. Ergo immerito in eam eiusque beneficia patronatus iura praesumit.

Imo gubernium post tale facinus favores ac privilegia quae benefactoribus ex gratia dantur, vi et quasi iure prae- sumere, turpe ac contumeliosum est, et damno dato iniuriam et irrisionem adiicere videtur.

Posito autem quod patronatum ad gubernium minime pertineat, iam corruit et praesentatio facta, et Pasqualinii ius. Etenim ex ipsa adversi oratoris confessione ius prae- sentati correlativum est ad potestatem praesentantis.

Sed parumper admisso, gubernium ius patronatus ec- clesiae spoliatione non amisisse: cum tamen regis minister publico documento ad finiendas lites quamdam peculiarem rationem in providendis ecclesiae Panormitanae beneficiis proposuerit et Archiepiscopus, praevio S. Sedis beneplacito, hunc modum acceptaverit; sequitur hanc novam electionis rationem, legem paciscentibus esse, qua vetera iura, si quae erant, abrogata manserunt aut mutata. Atqui praesentatio canonici Pasqualino contra conventionis tenorem facta pror- sus est. Ergo est nulla. Siquidem « imperiali constitutione sancitum est, ut ea quae contra leges fiant non solum inu- tilia, sed etiam pro infectis habenda sint. » Can. 13 caus. 25 q, 2.

A fortiori autem nulla dicenda erit, si insuper conside- ratur, universum gubernii ius ex conventionis indulgentia proficisci.

Neque expedit, quod factum est sanari; tum quia malum daretur exemplum, et ambitiosis clericis ac magi- stratibus ansa peiora faciendi, ut notat Emus Praesul; tum etiam, quia scandalo id foret fidelibus et praemium daretur indigno.

Plura namque contra Pasqualinium militant, quae seorsim Ordinarius recenset, quorum nonnulla inferius delibabimus ;