37. Die Dominica.

1. Semper regnans, patris sinu
residens, par gloriae,

2 a. Secum volvit,

mortis subditum iure
hominem alto solvat
gemitu,

2b. Pius sator

instauraret facturam,
finxerat quamque sibi
similem.

3 a. Includitur
utero virgineo

3 b. Manens idem

in patre principium.

4 a. Membra cutis obtegit,
fibrae ligant
et sacros artus, sicque
funditur infans Deus
praesaepio ;

4 b. Nostra pertulit purus
a crimine

ipse pius Dominus,
servos ut reduceret
ad patriam.

5. Tendit brachia,
robora proprio

6 a. Lustrat cruore ;

dedit nobis poena sua
bonus veniam.

6 b. Praedo, dum cupis

ius in proprium captare,
[pse] stringeris!.

7 a. Tum inde tumulo
subrigitur 5 latus

7 b. Nudat; panes suis
manibus praebuit.

8 a. Tractant visibus felices
discipuli

8 b. Membra, tenent ante nota
rediviva.

9 a. Dapes sumit ore
vera caro;

9 b. Monstrat, quid stet nobis
post veniam.

10. Fundit spiritum
facie exhalans,

11a. Lutum qui prius
vivificarat,

11b. Edocens ipsum
se esse Deum.

12 a. Post coram beatis
alta petit,

evectus [caeli] regio
potens solio

12 b. Et dextera patris
sedens regit
celsa imaque, pariter
sermons vania.

13 a. Promissum mittens apostolis
spiritum paraclitum
pectora
reddit ferventia,

13 b. Divisas linguas discipulis
ministrans, quibus unus
docetur
personisque trinus

14. Deus in saecula.