39.

1. Parit praeter morem
Creata creatorem,
Retinens pudorem
Virgineumque florem,

Sic floruit,

Quae respuit
Omnem virga rorem,

Sic patuit,

Quod latuit
Adae per uxorem.
Retinens verum

Dei decorem
Deitatis suae

Deus honorem
Toga carnis induit,
Indiguit
Et inter servos viluit,

Nec ideo minorem

Dat deitas splendorem,
Sed qui lux est et fuit,
Per nubem carnis pluit

Roris sui dulcorem,
Qui mentes nostras habuit,
Tenebras quoque luit

Dei fundens amorem,
Qui struit,
Non destruit,
Immo restituit

Statum antiquiorem.

2. Mira genitura,
Fit creans creatura,
Fracta carnis jura
Mirata est natura ;

Mirabili,

Laudabili,
Pia Dei cura

Rex humili,

Stans labili
Jacet sub figura.
Sic redempta est

gens peritura,
Et mundum a labe

lavit impura.
Sedens throno stabili,
Ex mobili
Compingens et immobili

Quiddam nova mixtura,

Simplex sine junctura
Et modo tam subtili,
Sub specie servili

Saxa confregit dura,
Ut populo gentili
Jam procul ab ovili

Pateret via pura,
Pro vili,
Pro fragili,
Pro re mirabili

Habebatur scriptura.