SERMO XLI.

IN FESTO B. MAURITII

ET SOCIORUM EJUS.

Transfugerunt ad David, cum lateret in deserto, viri robustissimi, et pugnatores optimi, tenentes clypeum et hastam : facies eorum quasi facies leonis et veloces quasi capreoe in montibus. I Paral. xii, 8.

Haec verba leguntur in libro Paralipomenon, et optime possunt exponi de Beato Mauritio et sociis ejus. Unde primo quatuor sunt notanda :

I . Quis in loco isto per David intelligatur ? II. Quid per desertum in quo latuit, exprimatur?III. Quando ad David isti transfugisse dicantur ?

IV. A quibus etiam viri isti commendabiles habeantur ? I.

De primo nota : Per David Dei Filius intelligitur. Et hoc propter tria, videlicet propter convenientia nominis, et corporis, et operis.

1. Primo, David convenientia nominis sui exprimit Christum, David enim interpretatur manu fortis, et vere Filius Dei fortis est manibus. Potest enim,

quando placuerit ei, omnes peccatores terras confringere, sicut vasa figuli confringuntur. Unde dicitur ei in Psal. II, 9 : Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos. Hinc etiam dicitur Deut. vii, 9 : Dominus Deus tuus, ipse est Deus fortis et fidelis.

2. Secundo, David convenientia corporis sui Christum praefigurat. David enim erat rufus, et pulcher adspectu, decoraque facie, sicut legitur I Reg. XVI, 12. Ita etiam erat ''candidus et rubicundus, electus ex millibus . Candidus si quidem fuit Christus per immaculatae carnis puritatem. Rubicundus vero per Passionis asperitatem : tunc enim corpus suum per proprium sanguinem fuit rubricatum.

3. Tertio,convenientia operis David exprimit Christum. David enim opus fecit magnificum, quando Goliath Philisthaeum agminibus Israel exprobrantem dejecit et interfecit, sicut dicitur I Reg. XVII, 50. Christus etiam diabolum universi humani generis inimicum in cruce moriens virtute divinitatis prostravit et conculcavit.

II.

De secundo nota : Per desertum in quo David latuit, sancta Ecclesia designatur. Sancta quippe Ecclesia bene desertum appellatur : quia tunc quando isti Martyres passi fuerunt, pauci fideles erant in Ecclesia, respectu multitudinis infidelium. Tunc etiam Christus quasi latuit quando pauci audebant in publico confiteri quod essent Christiani. Et vere adhuc hodie bene potest Ecclesia appellari desertum : quia licet in ea multi videantur Christiani esse et nomine et corpore, pauci tamen sunt in ea meritis et anima. Omnes enim qui subjacent alicui peccato mortali, et qui sunt amatores hujus mundi, non sunt de Ecclesia Dei, sed potius de synagoga diaboli.

III.

De tertio nota, quod tunc isti gloriosi milites confugerunt ad verum David in desertum Ecclesias, quando credentes in Christum baptizari se fecerunt ab Episcopo Jerosolymitano. Cum enim vel Judaeus vel Paganus vere credens in Christum se facit baptizari, tunc se transfert a militia diaboli ad militiam Jesu Christi. Unde dicit Sacerdos ad eum, qui est baptizandus : " Abrenuntias satanae et omni-" bus pompis ejus, etc. " Quasi dicat : Relinquis tu modo servitium diaboli, et profiteris te esse servum Dei. Det nobis, charissimi, hoc Deus, ut factis impleamus, quod modo in baptismo promisimus.

IV.

De quarto nota : Beatus Mauritius et socii ejus a sex specialiter commendantur.

1. Primum est, quod erant viri robustissimi. Viri enim erant per animi firmitatem, et non mulieres per cordis imbecillitatem. Et erant robustissimi ad triplicem hostem debellandum. Robusti siquidem erant contra mundi hujus concupiscentiam, robustiores erant contra propriae carnis petulantiam, robustissimi erant contra daemonum pervicaciam. Hos

enim tres hostes potenter et viriliter sibi subegerunt.

Indigemus et nos, charissimi, ut contra hos tres hostes simus robusti. Igitur ad conculcandam hujus mundi concupiscentiam monet nos I Joan. II, I5: Nolite, inquit, diligere mundum. Si quis diligit mundum, non est charitas Patris in eo, id est, non diligetur a Deo. Ad comprimendam vero carnis petulantiam monemur a Paulo ad Rom. VI, 12 : Non regnet, inquit, peccatum in vestro mortali corpore, ut obediatis concupiscentiis ejus. Item,ad Galat. v, 24 : Qui sunt Christi, carnem suam crucifixerunt cum vitiis, et concupiscentiis, id est, carnem suam compresserunt, et vitia ejus et concupiscentias exstinxerunt. Ad enervandam quoque daemonum pervicaciam, id est, insolentem nequitiam, monet nos I Pet. v, 8 et 9 : Adversarius vester, inquit, diabolus, tamquam leo rugiens circuit, querens quem devoret : cui resistite fortes in fide. Ad idem hortatur nos Paulus, ad Ephes. v, 11 : Induite vos armaturam Dei, ut possitis stare adversus insidias diaboli.

2. Secundum a quo commendantur isti egregii milites, hoc est, quod erant pugnatores. Iniquos enim et impios impugnabant.bonos autem et pios protegebant. Unde Beatus Mauritius dixit ad Maximinianum : " Dextras nostra pugnare ad-" versus impios et iniquos sciunt, laniare " pios et concives nesciunt: pugnavimus " semper pro justitia, pro pietate, pro sali lute innocentium. "

Sic et principes et milites nostri temporis facere deberent. Imitari quippe deberent sanctum Maurilium, et etiam Judam Machabaeum, de quo legitur 1 Mach. iii, 3 et 5 : Judas Machabseus protegebat castra gladio suo, et persecutus est iniquos perscrutans eos : et qui conturbabant populum suum, eos succendit flammis. Ad hoc enim milites acceperunt gladium, ut claustra religiosorum, et pupillos, et orphanos, et viduas ac pauperes ab impiorum injuriis tueantur.

3. Tertium quod fecit ad commendationem eorum, hoc est, quod tenebant clypeum. Per clypeum crux Dominica figuratur, quam isti gloriosi martyres in brachio recordationis suas jugiter detulerunt.

Teneamus et nos, charissimi, hunc clypeum : unde dicit Bernardus : " Me-" mor ero quamdiu uxero, laborum quos " Christus sustinuit in predicando, fati-" gationum in discurrendo, tentationum " in jejunando, vigiliarum in orando, la-" crymarum in compatiendo : recordabor " etiam dolorum, conviciorum, sputo-" rum, colaphorum, flagellorum, subsan-" nationum, exprobrationum, clavorum, " horumque similium : alioquin requiretur " a me sanguis Justi, qui effusus est succ per terram. "

4. Quartum a quo commendantur isti martyres, hoc est, quod etiam hastam tenuerunt. Per hastam potest intelligi lancea illa, qua unus militum latus Salvatoris aperuit, et continuo exivit sanguis, et aqua '.

Et certe haec lateris Christi transfixio fuit spirituale martyrium Beatas Mariae Virginis. Hanc enim transfixionem corpus filii jam emortuum non sensit, sed haec dira lanceae perforatio animam Beatae Virginis quae tunc adstabat, atrociter pertransivit. Hanc igitur hastam sive lanceam nobiles isti in manibus memoria? tenuerunt : quia dolorem incomparabilem piae Virginis Marias in mente frequenter habuerunt, ut eo levius tolerarent dolores matrum ac conjugum suarum, quos ex ipsorum martyriis eas habituras verisimiliter praedebant. Probabile enim est, quod plures istorum martyrum et matres et uxores viventes habebant, quando passi fuerunt.

Monet etiam nos Hieronymus, ne propter dolores parentum nostrorum a Christi servitio retrahamur, et dicit sic : " Li-" cet parvulus ex collo pendeat nepos, " licet sparso crine et scissis vestibus, " ubera quibus te nutrierat mater, osten-" dat : licet in limine pater jaceat : per-" calcato perge patre, siccis oculis ad " vexillum crucis evola. Solum pietatis " genus est, in hac re esse crudelem. "

5. Quintum a quo commendantur isti, hoc est, quod facies eorum quasi facies leonis erant. Leo robustam faciem habet et confidentem, sicut dicitur Proverb. xxx, 30 : Leo fortissimus bestiarum, ad nullius pavebit occursum. Sic et isti martyres ex justitia sua magnam habebant confidentiam de remuneratione divina : unde Proverb. x, 8 : Exspectatio justorum, laetitia. Justi autem erant isti beati martyres. [Indo cantatur de eis : " Evangelici praecepli etiam sub arnis " non immemores, quae Dei erant, Duo :

" quae Caesaris erant,Caesari restituebant." 6. Sextum a quo commendabiles existunt, hoc est, quod erant veloces quasi capra? in montibus. Capras visum habent acutissimum, et sunt velocissimae. Sic et isti martyres, quia gloriam martyrii contemplabantur, ad martyrium velociter festinabant. Contempsit enim ille gloriosus exercitus rem praesentium ob spem futurorum. Poterant enim isti strenui milites hoc dicere, quod ait Apostolus II ad Corinth. IV, 17 et 18 : Id, quod in praesenti est momentaneum et leue tribulationis nostrae, supra modum in sublimitate flentum gloriae pondus operatur in nobis non contemplantibus nobis quae videntur, etc.

Rogate ergo Dominum, ut sic istos gloriosos martyres veneremur et imitemur in terris, ut et ipsis adjungi mereamur in coelis. Amen.