XXXV. P SALTERIA RHYTHMICA. SERIES PRIOR.
II. Psalterium de Passione Domini, dictum Granum passionis.
IV. Psalterium de D. N. Iesu Christo.
V. Psalterium de D. N. Iesu Christo
VI. Psalterium de D. N. Iesu Christo
VII. Psalterium D. N. Iesu Christi.
VIII. Psalterium D. N. Iesu Christi.
IX. Psalterium beatae Mariae V.
X. Psalterium beatae Mariae V.
1. Ave, virgo virginum,
parens absque pari,
Sine viri semine
digna fecundari,
Fac nos legem Domini
crebo meditari
Et in regno gloriae
beatificari.
2. Ave, cuius viscera
natum ediderant,
Cuius ad interitum
gentes fremuerunt,
Audi voces supplicum,
qui te pie quaerunt,
Mali causas removens,
quae nos invenerant.
3. Ave, virgo, speculum
sancti caelibatus,
Cuius est ex utero
puer nobis natus,
Qui compassus mortuo
Morte soporatus,
Morte mortem terminans
expiat reatus.
4. Ave, nati filia,
parens genitoris,
Praeter morem generans
consueti moris,
Nos ad statum revoca
vitae melioris,
Quos tam diu tenuit
vanitas erroris.
5. Ave, quae nos redimis
ab Aegypti luto,
Subvenire satagas
vitiis umbuto,
Tu nos bonae protegens
voluntatis scuto
Coronatos gloria
colloces in tuto.
6. Ave, vitae janua,
salus paenitentis,
Respice miserias
animae languentis,
Ne in ira sentiam
vocem arguentis,
Me peccatis exime
simul et tormentis.
7. Ave, mater, unica
causa nostrae spei,
Tuis, quaeso, meritis
fac miserta mei,
Ut ab aenigmatibus
huius speciei
Plenus plene perfruar
visione Dei.
8. Ave, virgo regia,
summa gaudiorum,
Per quam rex mirabilis,
dominus cunctorum,
Revocet immeritos
in spem filiorum,
Quos proscripsit multiplex
causa vitiorum.
9. Ave, thronus gratiae,
mater Iesu Christi,
Quae sola concipere
virgo meruisti,
Confitebor Domino,
quem sic. genuisti,
Quod nec inter virgines
nomen amisisti.
10. Ave, virgo virginum,
per quam transmigratur
Super unum montium,
in quo victimatur
Vepre tentus aries,
unde redimatur
Prodigus, qui rediens
veniam precatur.
11. Ave, mater Domini,
mater, inquam, ave,
Fac, ut Christi baiulem
iugum praesuave,
Quo beatitudinis
particeps octavae
Liberari merear
primae matris a vae.
12. Ave, virgo nomine
matris insignita,
Gratiarum fertili
dote praemunita,
Purga mentis aciem,
quo sit expedita,
Ne unquam obdormiat
in morte sopita.
13. Ave, templum gratiae,
templum sanctitatis,
Templum sancti spiritus,
thronus maiestatis,
Salva me per gratiam,
salva, quaeso, gratis,
Ut sortiri valeam
regnum cum beatis.
14. Ave, tabernaculum
regis manu fortis,
Per quam Christus particeps
factus nostrae mortis
Fractis seris, vectibus
et inferni portis
Nos a morte revocat
triumphator fortis.
15. Ave, thronus gratiae
regi praeparatus,
Ex qua nobis prodiit
felix advocatus,
Nostra fit hereditas
Christus ex te natus,
Conservet qui famulos,
Condonet reatus.
16. Ave, solis civitas,
in quam introivit
Rex regum et dominus,
qui te concupivit,
Per te nos exaudiet,
sibi quos univit,
Suo vultu satians,
quibus esurivit.
17. Ave, virgo virginum,
de qua mediator
Ad nos venit, hostium
verus thriumphator,
Hostes nostros conterat
fortis expugnator,
Ut fiat per gratiam
gloriae collator.
18. Ave, solis regia,
de qua verus exit
Veri solis radius,
fraudes qui detexit
Hostis et versutias,
quibus nos illexit,
Ovem quaerens perditam,
gregi quam revexit.
19. Ave, plena gratia,
speciosa tota,
Virgo prudens, humilis,
sine sordis nota,
Nostrum sacrificium
suscipe devota,
Mores nostros ordinans,
affectus et vota.
20. Ave, salus hominum,
digna salutari,
Salutare pariens,
sola carens pari,
Nostra spes et gloria
sit in salutari,
Cuius participio
credimus beari.
21. Ave, cuius uterus
vermem procreavit,
Qui submordens hederam
Ionae desiccavit,
Dum, quod legis littera
clausum reseravit,
In apertum proferens
nobis propalavit.
22. Ave, Iesse virgula,
gratiarum donis
Abundanter praedita,
tu correptionis
Virga sis et baculus
consolationis,
Quo nos Christus pascuis
collocet in bonis.
23. Ave, terra gloriae,
terra non arata,
Rore tamen gratiae
plene fecundata,
Fructum ferens, cuius est
gustu recreata
Proles Adae veteris
diu captivata.
24. Ave, cuius gloriam
beant universi,
Per quam sursum redeunt
in profundum mersi,
Per te fiat, domina,
ne simul conversi
Redeant ad vomitum
sibimet adversi.
25. Ave, mater, populi
prospice defectum
Et maternum filiis
exhibens affectum
Mores nostros ordina,
tollens imperfectum,
Ut pes noster tendere
quaerat in directum.
26. Ave, mater Domini
servos protegentis,
Qui catenas hostium
fregit in trecentis,
Quaeso, nos aspicias
oculis attentis
Procul pellens tenebras
aerumnosae mentis.
27. Ave, virgo, Domini
mater illibata,
Cuius est ex utero
caro Christi nata,
Caro carnem liberans,
caro morti data,
Caro, quae refloruit
morte triumphata.
28. Ave, per quam filius
fratres adoptavit,
Quos et Dei filios
recte nominavit,
Erant ergo filii,
quos recte vocavit
Agnos innocentiae,
ferant, quod mandavit.
29. Ave, tabernaculum
Christo dedicatum,
Supra matres obtines
sola principatum,
Nostris aptans usibus
saccum veteratum,
Propter nostra vulnera
gratis vulneratum.
30. Ave, nostrum gaudium,
nostra fortitudo,
Cuius est dulcedinis
magna multitudo,
In te nostra sita sit
spei certitudo,
Cuius piis laudibus
libere desudo.
31. Ave, cuius utero
Deus est deorum
Factus homo, tollere
spinas delictorum,
O beatus uterus
et beati, quorum
Fecit se participem
factor saeculorum.
32. Ave, per quam Dominus
revocat eiectum,
Quem a solo patriae
peregre profectum
Medicus dum reperit
vitiis infectum,
Mortis causas abstulit
simul et effectum.
33. Ave, mater pariens
fructum benedictum,
Tactu cuius solvitur
Evae maledictum,
Quae transgressa temere
tangens interdictum
Transmisit in posteros
ultionis ictum.
34. Ave, per quam Dominus
apprehendens scutum
In extento brachio
perculit astutum,
Quique sputo proprio
permiscendo lutum
Caeco lumen homini
reddidit acutum.
35. Ave, templum gratiae,
thronus deitatis,
Torrens affluentiae,
domus ubertatis,
Per te solam reddita
spes est desperatis,
Fluctuantis anchoram
rege nostrae ratis.
36. Ave, carens simili,
nunquam malignata,
Dignitatis titulo
duplici ornata,
Virgo, mater diceris,
iungens separata
Es utrumque, docet hoc
fides occultata.
37. Ave, sancti spiritus
fecundata rore,
Conservato pariens
castitatis flore,
Quaeso, quod non arguat
iudex in furore,
Quos a morte proprio
redemit cruore.
38. Ave, cujus filio
psalmus decantatur
Habitus pro Idithun,
in quo figuratur,
Qui terrena transiens
in hoc delectatur,
Quem ut mentis gressibus
caput consequatur.
39. Ave, tabernaculum
regis impollutum,
Per quam solvit Dominus
ope destitutum,
Tuis iuva meritis
sponte provolutum
In lacum miseriae
et in faecis lutum.
40. Ave, solis civitas,
quam David erexit,
De qua sol iustitiae
nube tectus exit,
Qui de summis pauperum
causam intellexit
Et aegroto similis
aegros nos respexit.
41. Ave, de qua prodeunt
ubertatis rivi,
De qua munda profluit
aqua fontis vivi,
Peto, mater, veniam,
qui per sordes ivi,
Fac, ut fontem sitiam
magis quam sitivi.
42. Ave, cuius thalamo
iudex est egressus,
Causas qui determinat,
vindicat excessus,
Per quem mentis oculos
tenebris oppressus
Discat, ut in lumine
suos ponat gressus.
43. Ave, cuius filius
protegat egentes,
Adfligit et improbos
in nos insurgentes,
Pie, quaeso, dirigat
nostras in se mentes
Reprimendo turbinum
motus imminentes.
44. Ave, per quam genitor
verbum eructavit,
Verbum, quod hominibus
se contemperavit,
Qui Dei et hominum
foedera dictavit
Et pro nobis moriens
mortem relegavit.
45. Ave, tabernaculum
Domini virtutum,
In quo sumens Dominus
carnis nostrae lutum,
Ut captivum redimat
ope destitutum,
Arcum fortis conterit
et comburit scutum.
46. Ave, cuius filius
regnat super gentes,
Cuius psallunt nomini
manibus plaudentes,
Iubilemus igitur
attollendo mentes,
Indefesse capiti
Christo cohaerentes.
47. Ave, virgo generans
regem sempiternum,
Quique Deus noster est,
Deus in aeternum,
Qui pro nobis moriens
spoliat infernum,
Solium nos faciens
scandere supernum.
48. Ave, nostrum gaudium,
nostrae spes salutis,
Per quam caecis redditur
lux et sermo mutis,
Nobis innocentiae
vestibus exutis
Redde, quaeso, gratiam
et statum virtutis.
49. Ave, salutarium
summa gaudiorum,
Salvatorem generans
et Deum deorum,
Qui misertus miseris
et consors eorum
Culpas lavans pertulit
poenas peccatorum.
50. Ave, virgo, generis
nostri miserere
Et languentis animae
morbos intuere,
Tu miserta miseris
et compassa vere,
Morbi causas auferens
mentibus medere.