42. De s. Gebehardo Constantiensi.

1. Sancti spiritus
assit nobis gratia,

2. Quae sanctos semper suos
facit esse conspicuos

3. In terris illustrando
et super astra locando ;

4. Meritis quorum

ornat iugiter polum ;

5. Qui per fulgorem

clarum superant solem;

6. Quo dies haec festiva nobis,
premens nubila noctis,

7. Arridet novo splendens sole
ultra sideris morem.

8. Cui canit haec nostra contio
ovans ore organico,

9. Angelicis hymnis concrepans,
almo patrono iubilans,

10. Gebehardo,

praesuli praecelso
et sanctissimo,

11. Qui Suevorum
exortus sanguine,
claro germine,

12. Stirpem hanc generosam
non degenerat iste,
sed exornat quam maxime

13. Ipsius ab exortu

quaeritando Christum
eiusque servando donum.

14. Rex caeli terrae

sibi dilectum per virtutes
Gebehardum agnoscens,

15. Super speculam

exaltans illum, turrem Sion
observare ordinat.

16. Sic adornatus
ac pastorali
curae praeditus

17. Pascua vitae
ovibus Christi

monstrat opimae.

18. Hic hominem

casu contritum sublevat
et per membra solidat ;

19. Qui divisas

per undas Padi transiit,
ut Iesus Nave fecit.

20. Solo iussu claudum erexit
et habita tuis, Christe,
servis dispersit ;

21. Sibi te testamento fecit
heredem sanctam tibi
fundans et aedem.

22. Postquam omnia
erogavit largiter
Atque mensuram sibi datam
conservis
ministravit prudenter,

23. Tibi animam

reddit hodie laetam.
Nunc te nobis reconciliet,
plebs omnis
fidelis ut iubilet.

24. Hunc diem

gloriosum fecisti.