XXXV. P SALTERIA RHYTHMICA. SERIES PRIOR.
II. Psalterium de Passione Domini, dictum Granum passionis.
IV. Psalterium de D. N. Iesu Christo.
V. Psalterium de D. N. Iesu Christo
VI. Psalterium de D. N. Iesu Christo
VII. Psalterium D. N. Iesu Christi.
VIII. Psalterium D. N. Iesu Christi.
IX. Psalterium beatae Mariae V.
X. Psalterium beatae Mariae V.
1. Ave, per quam pauperum
voces exaudivit
Passer solitarius,
qui post mortem ivit,
Qui per poenas diluens
culpam, quam nescivit,
Iugum mortis moriens
penitus contrivit.
2. Ave, mater, titulo
benedictionis
Illustrata caelitus
gratiaeque donis,
Eos illustra lumine
miserationis,
Statum mutans miscrae
conversationis.
3. Ave, mater gratiae,
mater benedicta,
Maledictionibus
Evae non astricta,
Moles, quaeso, criminum
aufer et delicta,
Ut severi iudicis
temperes edicta.
4. Ave, mater filii,
per quem liberantur,
Qui sub mole criminum
pressi tenebantur,
Ipsi, per quem foedera
gratiae donantur,
Pie nos confoedera
cum his, qui salvantur.
5. Ave, cuius filio
pie confitemur,
Quod Aegypti tenebris
per hunc amovemur,
Qui pro nobis gladium
ponit super femur,
Quo accinctus proeliet,
ne nos expugnemur.
6. Ave, mater Domini,
qui te praeelegit,
Qui catervas hostium
moriens confregit
Et inferna visitans,
praedo quos abegit,
A praedonis faucibus
praeda factus egit.
7. Ave, nostrum gaudium,
nostra spes et vita,
Cuius ope salus est
aegris impertita,
Generalem generans
sortem non oblita,
Ad aeternae pabulum
vitae nos invita.
8. Ave, per quam Dominus
nostri miseretur,
Cuius laus in filio
digne recensetur,
Qui dum pacis osculum
fictae non veretur,
Sibi laudem, gloriam
nobis promeretur.
9. Ave, cuius uterus
factus est castellum,
Quod intravit Dominus
properans ad bellum,
Qui sibi de funibus
fecerat flagellum,
Inimicos posuit
pedibus scabellum.
10. Ave, per quam genitor
filium praemisit,
Redimendi populi
curam cui commisit,
In quem cum diabolus
manum suam misit,
Quos ad mortem traxerat,
nesciens amisit.
11. Ave, stella nuntians
veri solis ortum,
De qua verum tenebris
lumen est exortum,
Quod in nostris mentibus
reperis distortum,
Tuae participio
lucis fit absorptum.
12. Ave, mater pueri,
per quem vita datur
Cuius laus a pueris
digne praedicatur,
Per te nobis puritas
vitae conferatur,
Quod in pueritiae
nomine signatur.
13. Ave, cuius filius
sudans in agone,
Mare rubrum transmeat
merso Pharaone,
Nec fit praeda faciens
praedam de praedone,
Sicque praedo victus est,
victus a tirone.
14. Ave, norma fidei,
pacis disciplina,
Apis mella faciens,
vitis fundens vina,
Vini meri calicem
filiis propina
Et de valle tristium
transfer ad divina.
15. Ave, vitis fertilis,
docta propinare
Vinum, quod inebriat,
vinum salutare,
Vinum, de quo Dominus
risum fecit Sarae,
Dum promisit Abrahae
semen ampliare.
16. Ave, per quam factus est
homo rex caelorum,
Cuius passim reserat
laudes vox piorum,
Te laudare iugiter
summa sit votorum,
Donec nos suscipiat
chorus angelorum.
17. Ave, vitis gratiae,
vitis salutaris,
Quam vallavit undique
lapis angularis,
Nostram saepi vineam
vallo, quo vallaris,
Ne nos laedat rabies
feri singularis.
18. Ave, pia genetrix
immaculatorum,
Quorum lex est currere
viam mandatorum,
Ne a via devient
pedes viatorum,
Quod nos gravat, amove
pondus peccatorum.
19. Ave, de qua prodiit
potens advocatus,
Culpae qui determinat
veteres reatus,
Cuius patrocinio
noster incolatus
Transeat in gloriam
melioris status.
20. Ave, virgo regia,
mundi luminare,
Ecce, mentis tenebras
potens propulsare
Nos in montem doceas
oculos levare,
Quo conscendit Abraham
iussus immolare.
21. Ave, quae laetitiam
mundo contulisti,
Cum in verbo gratiae
verbum genuisti,
Qui cum nos praeceperit
ad tribunal sisti,
Ab auditu faciat
non pavere tristi.
22. Ave, virgo, thalamus
facta summi ducis,
Quae de noctis tenebris
miseros educis,
Nostrae mentis oculos
leves a caducis,
Ut intendant radio
sempiternae lucis.
23. Ave, virgo, gratiae
mater affluentis,
Per quam cedit populi
strepitus furentis,
Muni, quaeso, fortiter
pedes nostrae mentis,
Ut torrentem transeant
aquae vehementis.
24. Ave, mons sanctissimae
speculationis,
In quo nostrae sita est
spes ascensionis,
A carnali strepitu
nos commotionis
Liberando filios
fac adoptionis.
25. Ave, mater affluens
pacis ubertate,
Facta consolatio
plebis captivatae,
Nos ad portum applicans
pacis praeoptatae.
Plena plene perfrui
praesta libertate.
26. Ave, domus regia,
quam aedificavit
Rex, qui pacis gaudium
mundo muntiavit,
Qui, dum fortis atria
fortior intravit,
Fortem ligans spolia
fortis asportavit.
27. Ave, Dei genetrix
et virgo beata,
Filiorum filiis
plene venustata,
Da timere Dominum
mente tranquillata,
Vias nostras dirigens
eius ad mandata.
28. Ave, per quam viribus
hostes destituti
Inbecilles facti sunt,
dehiles et muti,
Nostrae, virgo, quaesumus,
prospice saluti,
Ut fiamus iugiter
te tuente tuti.
29. Ave, floris baiula,
cuius ad odorem
Reviviscunt mortui,
suscipe clamorem
Ad te suspirantium
nosque per hunc florem
Non pavere facias
mortis ad horrorem.
30. Ave, cuins detulit
rex humilitati,
Te cum verbi thalamum
fecit incarnati,
Sic pro nobis offerens
se captivitati
Captivatos reddidit
prima libertati.
31. Ave, Iesse virgula,
per quam exhibetur,
Quod de David semine
pater pollicetur,
Per te quidem gratiae
tempus adimpletur,
Quia per te filiis
pater miseretur.
32. Ave, gemma gratiae,
stillans unctionem,
Quae nostrarum mentium
firmat unionem
Nos unitos mutuam
per dilectionem
Vitae praesta consequi
benedictionem.
33. Ave, nostrum gaudium,
nostrae spes salutis,
Caeli scandens solium
gradibus virtutis,
Quaeso, fer praesidium
noxia secutis
Et a nobis excute
iugum servitutis.
34. Ave, cuius filius
gratiae praeconem
Nondum natum docuit
exsultationem,
Doce nos per vitii
supplantationem
Ad beatam tendere
Christi visionem.
35. Ave, virgo generans,
per quem liberatur
Israel et Pharao
persequens necatur,
Solvat quisque gratias
et confiteatur,
Quod hic mirabilia
solus operatur.
36. Ave, per quam principe
victo Babylonis
Cantica resumimus
iubilationis,
Per maternae gratiam
miserationis
Reduc nos ad patriam
repromissionis.
37. Ave, parens inclita,
quae sine pudoris
Tactu nostri facta es
mater salvatoris,
Te laudantes muniat
intus atque foris,
Per te qui remedium
nostri fit doloris.
38. Ave, cuius filius
habitu mendici,
Carnem gerens similem
carni peccatrici,
Quasi dolo reppulit
dolos inimici,
Cum se mortis legibus
passus est addici.
39. Ave, mater filii,
cuius ad congressum
Mors devicta penitus
abit in secessum,
Nos a malis eripe,
mentis nostrae gressum
Ad paternae dirigens
dexterae consessum.
40. Ave, per quam deitas
carne palliatur,
Ut ad vitae semitas
exul reducatur,
Nostra sic oratio
per te dirigatur,
Ut succedens actio
vitam consequatur.
41. Ave, de qua prodiens
gigas manu fortis
Dormientes excitat
a sopore mortis,
Redde nos consortio
caelicae cohortis,
Ut sit cum viventibus
locus nostrae sortis.
42. Ave, mater, suscipe
preces, quas effundo
Gravis sterquilinii
mersus in profundo,
Munda cordis thalamum
hauriens a fundo
Sordes, quibus ceteris
amplius abundo.
43. Ave, de qua nascitur
ille Nazaraeus,
Per quem, dum in proelio
ruit Philistaeus,
Vitae spem concipiens
gaudet homo reus,
Voce clamans libera:
Benedictus Deus.
44. Ave, de qua prodiit
rex universorum,
Regnum cuius omnium
regnum saeculorum,
Rege nos et applica
coetibus eorum,
Quorum summa gloria
laus est aeternorum.
45. Ave, per quam populo
factus est adiutor
Rex, qui dicit: Ego sum
Deus et non mutor,
Qui per mortis semitas
mortis persecutor,
Fit collator gratiae,
libertatis tutor.
46. Ave, cuius laudibus
laus est delectari,
Cuius nos confidimus
partu salutari
Post hanc vitam gloriae
palma coronari,
Si velimus Domino
pie conformari.
47. Ave, mater gratiae,
iugi laude digna,
Per quam victis hostibus
ruit ars maligna,
Captivatis exhibe
pietatis signa
Nosque post exsilium
patriae resigna.
48. Ave, per quam tollitur
hominum pressura,
Cuius laudes reboat
omnis creatura,
Laudes, quas offerimus,
acceptare cura,
Nos beatitudine
ditans permansura.
49. Ave, fons clementiae
veniaeque vena,
Per quam nobis redditur
vitae cantilena,
A peccatis salva nos
et peccati poena
Et beatitudiais
perduc ad amoena.
50. Ave, laus fidelium,
iubar sanctitatis,
Domini triclinium,
thronus maiestatis,
Placa nobis filium
precibus beatis,
Servos tuos munerans
dono libertatis.
MEDII AEVI.
Herausgegeben
VIIII
Clemens Blume und Guido Maria Dreves.