50. De Corpore Christi.
Ad Processionem.

Salve, festa dies, toto venerabilis aevo,
Qua nova dat Christus munera christicolis.

Cena paschali ritu typico celebrata
Agnum se verum dans removet typicum.

Pro nostro natus scelere tandem moriturus

Certa remedia dat, iam quia non moritur.
Corpus dando cibum verbi virtute sacratum

Sanguinis et gustum contulit in pretium.
Sed sacer hic panis non corporis est alimentum,

Mentibus ast sanis dulce ferens epulum.
Frangitur et teritur, sed, si partim minuatur,

Hoc fit in hac forma, cernere quam poteris ;
Sed qui signatur et in hoc contentus habetur,

Sub quiscunque velis partibus integer est.
Nec, qui plus ceperit, plus de Christo quit habere,

Nec habet ille minus, qui minus acceperit.
Ergo sacramentum, digne, socii, veneremur

Quod digne sumptum nos fovet et reficit.
Laus tibi sit, Christe, caius pia gratia praestat

Digne participes corporis esse tui.
Dum nobis occurrit in morte ferox inimicus,

Sis nobis, Christe, cibus, sis tutor et clipeus
Inque tuo, Christe, bene [functos] corpore siste

Nosque loces cum te perpetua requie.