47. De Icone Salvatoris.
Ad Vesperas.

1. Jesu, solamen miseris.
Quem caritas de superis
Ad ima traxit et nostris
Immiscuit miseriis.

2. Nunc patris sedes a dextris
Morte acta sub pedibus,
Cum vindicari poteris
De tuis adversariis.

3. Qui velut canes rabidi
Pravorum patrum filii
Conantur in imagine
Paterno frui scelere.

4. Quae te vicit benignitas,
Ut tam scelestos sufferas,
Ut non ad nihil redigas
Sed et benigne revocas.

5. Qui non verentur caedere
Et clavis crucifigere,
In faciem conspuere,
Qua delectantur angeli.

6. Sed dum torrens a latere
Fluxit tuae iconiae,
Perfosso corde euspide,
Aquae mixtae cum sanguine ;

7. Hujus tactu vivifico
Sanatur a contagio
Omnis morborum passio,
Claret pater in filio.

8. Surgit a morte perfida
Judaica gens tremula
Et voce clamat quaerula,
Ut detur Christo gloria.

9. Laus patri sit ingenito,
Laus ejus unigenito,
Laus sit sancto spiritui,
Qui nos vocavit vivere.