ALLOCUTIO 51

Sed maximam sollicitudinem animique angorem Nobis ante alios at tul i t casus nefarius et gravis. Quoniam autem officio impellimur, ut maiestatem Pontificatus romani verendamque Decessorum Nostro- rum memoriam tueamur , idcirco teterrimum facinus in conspectu Vestro, Venerabiles Fratres, conquerimur et deploramus, illatamque expostulamus iniuriam, cuius ad eos culpa pertinet, qui nec iura religionis nec civium libertatem adversas impiorum hominum furo- rem defenderunt. Atque ex hoc ipso perspiciat catholicus orbis quanta Nobis in Urbe securitas relinquatur. - Cognitum perspe- ctumqne e r a t , coactos Nos esse ad asperam multisque de caussis non ferendam conditionem: hanc tamen recens eventus, de quo lo- quimur, magis patefecit ac illustravit, simulque ostendit, si acerbus Nobis est rerum praesentium status, acerbiorem esse expectationem reliquarum. - Quod si evectos per Urbem Pii IX cineres indignis- simae perturbationes maximique tumultus consecuti sunt, quis prae- stare queat, non eamdem improborum futuram audaciam, si Nos in- cedere convenienter dignitati Nostrae per Urbem spectarent? Prae- sertim si datam sibi caussam putarent, quod Nos officium coegisset aut latas in Urbe leges non iustas damnare, aut quicquam aliud publice non iure gestum reprehendere. Quapropter magis magisque intelligitur, non alio modo Nos Romae nunc posse consistere quam in aedibus Vaticanis captivos. Immo si quis attente certe indicia consideret, quae passim erumpunt, simulque cogitet, aperte coniu- ravisse sectas in excidium catholici nominis, non sine caussa affir- mari potest, adversus Ecclesiam Christi et Pontificem maximum, fidemque avitam Italorum perniciosiora consilia maturari.

Nos quidem ad istos ingravescentis certaminis gradus diligen- ter, uti debemus, attendimus: eodemque tempore quid Nobis ad de- fensionem maxime expediat ponderamus. Spe omni in Deo posita, dimicare summa contentione certum est pro incolumitate Ecclesiae, pro libertate Pontificis, pro iuribus et maiestate Sedis Apostolicae: in eoque certamine nec labores fugere, nec difficultates reformidare. Neque propugnatur! soli sumus, quoniam virtuti constantiaeque Ve- strae, Venerabiles Fratres , plurimum in omnes partes confidimus. Ac non levi etiam vel solatio vel adiumento est voluntas et reli- gio 'Romanorum, qui multis insidiis circumventi atque omnibus ar- tibus sollicitati, tamen in obsequio Ecclesiae, in fide Pontificis ma- ximi singulari fortitudine perseverant, nullumque locum praeter- mittunt demonstrandi quam alte eas virtutes insculptas animo re- tineant.