S. Romana, Rota 53

« consensus et matrimonium ». Confer etiam De Lugo, de Sacram, in gen., dis. 8, sect. 8.

Hoc etiam rediret, si contrahentes vel saltem unus ex hisce condi- tionem vel intentionem poneret contra proprietates essentiales matri- monii (S. C. Inquis., 20 maii 1754 et 22 iulii 1840). Quae conditiones indicantur a Gregorio IX in cap. 7, tit. 5, de condit, adpositis. (Confer Gasparri, 1. c, n. 1000). Verum circa conditiones adversantes tribus bonis matrimonii sedulo perpendenda sunt quae habet Sánchez, de matrim., lib. 2, dis. 29, n. 11: « Contrahentem matrimonium debere saltem impli- « cite intendere bonum sacramenti, quod evenit quando non habet inten- « tionem contrariam, non tamen esse opus ut implicite intendat alia « duo matrimonii bona : quare si haberet animum etiam corde retentum « adversum bono sacramenti, quia scilicet intenderet non contrahere « matrimonium nisi ad tempus, non esset verum matrimonium, si tamen « haberet intentionem adversam aliis duobus bonis matrimonii, corde « solo retentam nec in pactum deductam, valeret utique, ut si intenderet « vitare prolem et habitam non educare, debitum negare et adulteran « Haec sententia videtur expresse D. Thomae, 4 dist. 31, est. 3 in cor- « pore et D. Bonaventurae ibi art. 1, 9, 3 ubi haec dicit: " Sine bono « sacramenti numquam est sacramentum, at potest esse sine fide et « prole, non tamen esset matrimonium, si in consensu exprimeretur « aliquid contrarium fidei et proli "; ecce qualiter tantum intentionem « contrariam bono fidei et prolis dicunt annullare matrimonium, quando « deducitur in pactum ».

Hisce in iure revocatis principiis, ad factum quod attinet Patres Do- mini, perlustratis actis processus, retinuerunt in casu matrimonium esse nullum renunciandum oh defectum necessariae intentionis seu maritalis consensus. t)e intentione siquidem qua contrahentes matrimonium coram civili magistratu iniverunt, Maria actrix haec testatur: « Ante matrimo- « nium convenit inter nos, si unus ex nobis vellet divortium efficere ab « altero contrahente, hic divortio consentiret ». Rogata autem a iudice curnam religiosum, iuxta ritum lutheranum, matrimonium non celebra- verint, respondit: « Contenti eramus modo ineundi matrimonii civilis, < quia pro conventione inter nos facta putabamus ritum religiosum a « se alienum sive indecens videri », aliis verbis hoc matrimonium con- tractum est non cum vera intentione matrimoniali, seu cum animo se perpetuo obligandi, sed tantum ad servandam convenientiam coram civili societate, ut eadem actrix in dato responso declaravit « matrimonium « civile contraximus propter convenientiam », et a iudice interpellata