Matrimonii 55

Quo facto, mulier sub die 18 februarii 1860 Curiam Epi- scopalem L. adivit, supplicique libello institit ut ad tramites SS. Canonum initi matrimonii nullitas declararetur ex capite impotentiae ex parte viri.

Curia, electo defensore ex officio, processum iuxta Con- stitutionem Benedictinam Dei miseratione instituere coepit, partes ac testes examini subiiciendo, et Medicorum atque Chi- rurgorum relationem corporibus coniugum ad eisdem inspectis, sibi comparando.

Hisce confectis, Canonicus Poenitentiarius delegatus a Vica- rio Capitulari die 28 martii 1863 vocavit partes ut die 30 sisterent in iudicio ad audiendum tenorem definitivae senten- tiae quae tamen eadem die 28 edita fuit et nonnullis spretis exceptionibus a mulieris defensore oppositis, die io aprilis dicti anni publicata fuit, decernens : non constare de impotentia Nicolai; ideoque matrimonium de quo agimus validum esse.

Mulier illico ad Metropolitanam Curiam provocavit ; penes quam causa haec siluit per novem menses. Hac de re Nico- laus institit, ut peremptioni appellationis locus fieret ; et sen- tentiam votis consonam sub die i februarii 1864 obtinuit a Delegato generali Vicarii Capitularis pro omnibus causis iuris- dictionis illius Curiae. Contra quam sententiam Marianna resti- tutionem in integrum obtinuit die 31 ianuarii 1866 a S. C. Concilii; pro qua uxor vocavit virum non modo ad Curiam Metropolitanam, sed etiam ad forum saeculare, a quo eius petitio reiecta fuit et sententia Curiae confirmata.

Cum tamen vir imparem se noverit novis expensis iudi- cialibus ferendis per acta publici tabellionis sub die 9 aprilis dicti anni declarationem propriae frigiditatis transmisit. Verum- tamen postea facti poenitens, Curiam Metropolitanam adivit, et dictum mandatum solemniter revocavit. Post haec ventilata fuit causa coram iudice a Metropolitano deputato, et omnibus rite absolutis, prodiit sententia, qua acta omnia Curiae L. con- firmata fuerunt.

Rite pandita mulieri sententia die 2 2 martii anni dicti ad