56 EX S. C. INQUISITIONIS

Feria vero VI die 27 Maii e i u s d e m anni S S m u s D. N. Leo Div. Prov. Pp. XIII per E m u m D. Cardinalem Secretarium S. Of- f ic i i E m o r u m Patrum resolut ionem approbavit.

I. CAN. MANCINI, S. R. et U. Inq. Notarius.

eosdem ministros matrimonium tamquam Sacramentum minime habere, neque re- cognoscere matrimonialis vinculi perpetuitatem et indissolubilitatem: et hanc do- ctrinam eo publice praedicare: unde fit, ut, tum ipsi ministri, quam qui ad eos- dem accedunt, contractum matrimonialem habeant uti negotium nullius momenti, circa quod proinde negligentissime se gerunt, nullam investigationem praemittunt circa statum personarum, quas ipsi coniungunt : et saepe etiam personas alias vin- culo ligatas cum aliis personis copulant. Ex tali agendi ratione, addis inter neo- phytos istius tuae dioecesis ortam esse communem persuasionem matrimonia apud tales ministros contracta non esse perpetua, et indissolubilia : imo quibusdam mis- sionariis persuasum esse dicis plures non alia de causa praedictis ministris sese praesentare ad matrimonium contrahendum, nisi quia credunt tali modo evitare posse perpetuitatem vinculi quod contrahunt. Ex his infers valde dubitandum esse de istorum matrimoniorum validitate, et ideo examini S. Congregationis proponis: Utrum in dubio quocumque matrimonia ab illis haereticis celebrata nullius roboris practice possint haberi.

Ut itaque Amplitudo Tua in re tam gravi tuto procedere possit, ante omnia necessarium est, ut sub oculis habeas sequentia generalia principia a quibus nor- mam certam pro casibus particularibus facile poteris derivare. Et 1. pro certo re- tinendum est inter haereticos vera et valida matrimonia subsistere posse, dummodo nullum dirimens impedimentum interponatur. Etiam Benedictus XIV. in Fer. V. die 13 Aprilis 1732 aperte hoc docuit sequentibus verbis: « Non est amplius hodie in discrimen revocanda validitas matrimoniorum inter haereticos, quia iuxta com- munem theologorum sententiam matrimonia haereticorum post baptismum, in quo uterque coniux veluti in radice christianitatis copulantur; et hinc est quod haere- ticus catholicam religionem amplectens, prima uxore vivente nequit alteram du- cere. » Idipsum confirmavit Pius VII in celeberrimo suo Brevi ad Archiepiscopum Moguntinum, quod incipit Etsi Fraternitatis Tuae, sive quando iussit, ut causae matrimoniales ad haereticos pertinentes iudicari deberent iuxta canonicas sanctio- nes, sive quando docuit vinculum matrimoniale etiam inter haereticos perpetuum et indissolubile omnino esse.

2. Ex hoc immediate et necessario consequitur haereticorum matrimoniis applicabile esse principium, quod etiam infidelium matrimoniis aptatur, scilicet : In dubio standum esse pro validitate matrimonii; praesertim quando constat matri- monium fuisse contractum. Imo etiam si hoc non constaret, sed matrimonium pos- sessionem pro se ostendere posset, quod verificatur quando coniuncti bona fide putant se in vero et legitimo coniugio vivere, et ceteri nullum ex illa coniunctione scandalum patiuntur, quia arbitrantur eam esse legitimam, etiam in hoc casu prae- dictum principium valeret, et ab eodem recedere non liceret. Hoc S. Congregatio saepe docuit, et inculcavit, praecipue vero in Instructione ad Vicarium Apostoli- cum Oceaniae Centralis, missa ex Decreto Feriae IV. 18 Decembris 1872.