Matrimonii 57

testibus, Caietanam de non dato a se ullo responso Parocho interroganti locutam esse, ceteris audientibus et non contradi- centibus: immo non defuisse qui ad haec subrideret, et qui silentium hac de re indiceret, addita ratione, ne ansa cuipiam daretur ad matrimonii nullitatem proclamandam.

Huiusmodi auspiciis matrimonio inito, nec primus effluxerat mensis quo iurgia, contumeliae omnigenaeque iniuriae locum habuerunt usque ad verbera. Quibus mulier a viro lacessita et vir zelotypia actus ad civilem potestatem deferunt queri- monias. His omnibus, additis monitionibus a proprio eorum Parocho, idest a Parocho paroeciae S fraterne datis; qui insuper, per se mulieri, per alium autem viro, grave dubium iniecerat de initi matrimonii firmitate, factum est ut post qua- tuor circiter menses e matrimonio contracto, idest die 2 no- vembris 1863 Caietana supplices ecclesiasticae Curiae preces porrexerit, ab hoc proprio Parocho exaratas, ut matrimonium declararetur nullum utpote clandestine celebratum.

Ordinarius, hoc accepto libello, extraiudicialiter audivit tum Caietanam, tum Fridericum: atque habita ratione praesertim clandestinitatis, die 12 novembris 1863 deputavit iudicem âd acta, iuris ordine servato, peragenda usque ad pubblicationem processus.

Porro omnia processualia acta rite inita suspensa iacuerunt quinque annos, propterea quod testes, qui matrimonio adsti- terunt, in iudicium vocati numquam venerint. Tandem die 24 no- vembris 1868 processualia acta reassumuntur occasione libelli a Friderico porrecti, quo petebat ut procederetur in causa iam- diu a Caietana promota.

Sic e pulvere causa excitata, processualia acta prosecuta sunt ad normam Benedictinae Constitutionis Dei miseratione et Instructionis S. C. C. editae die 22 augusti 1 7 8 4 1 prae- sertim quoad solemnitates, quae ad actorum validitatem, vi dictae Constitutionis, requiruntur.

1 Constitutionem habes in vol. IV, pag. 346; Instructionem vero in vol. I, p. 439.