Hic ponit experientiam divinae misericordiae in praesenti: et primo ponitur ipsius recognitio: misericordiae domini; quasi, non puniens ac si immisericors, quia citra condignum punivit, non ad nihilum redigens nos. Jer. 10: corripe me, domine, verumtamen in judicio, non in furore, ne forte ad nihilum redigas me. Secundo ponitur hujus a domino approbatio: novi diluculo, idest aperte, ego dominus. Multa est fides tua, idest jeremiae, qui inter supplicia recognoscis beneficia.
Matth. 15: magna est fides tua, fiat tibi sicut vis. Tertio ponit intentam conclusionem: pars mea dominus, quia ipsum mihi, aliis spretis, in partem elegi. Ps. 15: dominus pars hereditatis meae, et calicis mei.