58 LITTERAE

citiae vinculo colligatae mutuis officiis tueantur. - Cuius con- venientiae mirabilisque concordiae cunctis beati Thomae scri- ptis expressa imago perspicitur. In his enim excellit atque emi- net modo intelligentia, quae quod vult, fide praeeunte, conse- quitur in pervestigatione naturae ; modo fides, quae rationis ope illustratur ac defenditur, sic tamen, ut suam quaeque in- violate teneat et vim et dignitatem; atque, ubi res postulat, ambae quasi foedere icto ad utriusque inimicos debellandos con- iunguntur. Ac si magnopere semper interfuit, firmam rationis et fidei manere concordiam, multo magis post saeculum XVI interesse existimandum est; quoniam per id tempus spargi se- mina coeperunt finem et modum transeuntis libertatis, quae fa- cit ut humana ratio divinam auctoritatem aperte repudiet, ar- misque a philosophia quaesitis religiosas veritates pervellat at- que oppugnet.

Postremum Angelicus Doctor non est magis doctrina, quam virtute et sanctitate magnus. Est autem virtus ad periclitandas ingenii vires adipiscendamque doctrinam praeparatio optima; quam qui negligunt, solidam fructuosamque sapientiam falso se consecuturos putant, propterea quod in malevolam animam non introibit sapientia* nec habitabit in corpore subdito peccatis (1) . Ista vero comparatio animi, quae ab indole virtutis proficisci- tur, in Thoma Aquinate extitit non modo excellens atque prae- stans, sed plane digna, quae aspectabili signo divinitus consi- gnan tu r . Etenim cum maximam voluptatis illecebram victor evasisset, hoc veluti praemium fortitudinis tulit a Deo pudicis- simus adulescens, ut lumbos sibi arcanum in modum constrin- gi, atque una libidinis faces extingui sentiret. Quo facto, pe- rinde vixi t , ac esset ab omni corporis contagione seiunctus, cum ipsis angelicis spiritibus non minus innocentia, quam in- genio comparandus.

His de caussis dignum prorsus Angelicum Doctorem iudica- mus, qui praestes tutelaris studiorum cooptetur. Quod cum li- benter facimus, tum ilia Nos consideratio movet , futurum ut patrocinium hominis maximi et sanctissimi multum valeat ad

(1) Sap. 1. 4.