57. Planctus BMV.

1. O dulcis virgo Maria,
Tu plorabas voce pia

Ante crucem filii ;
Rumpebatur cor Mariae,
Exclamantis voce pie:

O fili dulcissime.

2. Video te morientem,

Ego perdo cor et mentem,

Tecum mori cupio,
Tu peccatum non fecisti,
Quando crucem ascendisti,

Cur te mori video?

3. O columba sine felle,
O vas dulce plenum melle,

O fili piissime,
Tu me vides desolatam,
Semivivam, anxiatam
Et mihi non loqueris?

4. O quid agam fili pie,
Mei languentis Mariae,

Matris unigenite,
Heu, Christe, amor mei,
Te damnarunt pharisaei
Creatorem saeculi.

5. Haec dum loquitur Maria
Desolata voce pia,

Non respondet filius ;
Cor tunc ejus desolatum,
Igne mortis inflammatum,

Pertransivit gladius.

6. Cecidit angustiata
Tunc Maria desolata

Ibi quasi mortua,
A Johanne sublevatur
Et paulisper restauratur,
Post clamat ad angelum:

7. Gabriel, angele felix,
Tu non es mihi fidelis

Nuntiando gaudium ;
Dum mihi dicebas Ave,
Me ponebas in hac nave,

Quae modo submergitur.
8. Mihi dabas mortis frena
Dicens: es gratia plena,

Quae frena nunc sentio,
Me dixisti benedictam
Gaudiorumque munitam,

Sum plena supplicio.
9. Non est mulier in mundo
Quae dolorum in profundo

Sit demersa velut sum ;
Vere mihi primum ave
Dulce fuit et suave,

Nunc dat mihi gemitum.
10. Fui jam gratia plena,
Erat mihi dulcis coena,

Dum habebam filium ;
Mihi nunc est usurpatus
Et in cruce conclavatus

Per tormentum anxium.
11. Nunc vertuntur in moerorem
Et in luctum et dolorem

Nuntiata gaudia,
Meum cerno dum amorem,
Natum, sponsum, creatorem

Mortis ferre vulnera.
12. Ita clamo desolata,

Non est auris mihi data

A nato vel angelo.

Alta voce tunc Maria
Exclamat in agonia.

Conquaerens de populo:

13. O crudeles vos Judaei,
O feroces pharisaei,

Canes crudelissimi,
Vos Deum crucifixistis,
Regem vestram suspendistis

In ligno patibuli.

14. Ipse vos et me plasmavit,
Et in mundo collocavit,

Fel pro melle redditis,
O canes valde crudeles,
O leones infideles,

Sic natum occiditis.

15. Matrem ejus capiatis
Et in ligno suspendatis,

Ipsum in quo ponitis,
Ne post mortem nati vivat,
Quae sic matrem luce privat,

Ut filio careat.
16. Hic est filius dilectus,
Qui mihi fuit electus

Sine carnis praemio,
Suspendentes mundi regem,
Tribuentem nobis legem,

Matrem ejus capite.
17. Quam sic nato viduastis,
Omni gaudio privastis,

Et ipsam occidite.
Sic lamentor desolata,
Non auditur vox clamata

In crudeli populo.

18. O crux alta, de te quaeror,
Mihi nequis esse pejor,
O crux crudelissima,
Meum natum tu cepisti,
In te ipsum suspendisti,
O crux ferocissima.
19. Quamvis mundo tu sis felix,
Mihi tamen es crudelis

Cruciando filium,
Unigenitum Mariae
Desolatae, quae sic pie
Ad te fiere cogitat:

20. O crux ligni cruentati,
Sanguis hic immaculati
Undique sic funditur,
O crux alta, mundo felix,
Per te via fit in caelis,
Sed mihi degeneras.

21. O crux nati crucifixi,
Contra te nihil commisi,

Ex quo ita me laedas;
Crux crudelis, tu te placa,
Ad te clamo voce rauca,

Redde mihi filium.

22. Et si te non vis placare
Neque natum mihi dare,
Tu me secum recipe ;
Crucifige me cum eo,
Pro quo tibi dare fleo,
Omnes mecum plangite.

23. Aut crux natum mihi reddat,
Atque jus peccati cedat,

Quo audere judicat,
Aut secum me crucifiget,
Meo sanguine se riget

Veluti de filio.
24. O crux ferox et amara
Cur non recipis in ara

Mariam cum filio ?
Requiesco, si me capis,
Si me spernis, tu me tradis

Mortali supplicio.
25. Crucis lignum non respondet,
Mihi dolor magis frondet,

Quanto magis supplico ;
Meum ego desolata,
Dulci prole viduata,

Filium respicio.
26. Natus meus voce rauca
Anxiatus non jam pauca

Clamat: Ego sitio ;
Tunc Maria clamat: heus,
Num est hic filius meus,

Qui sic rauce loquitus?
27. Non petenti possum dare
Neque potum ministrare,

Cor sic meum moritur ;

Clamo: Jesu, nate pie,
O dulce fili Mariae,

Cur matrem non respicis?

28. Matrem tuam desolatam,
Vero lumine privatam

Cur non eam respicis?
Audi, pater alte, pie,
Verbi pater et Mariae,

Tui matrem deseris?

29. Verbum tuum incarnatum,
De Maria procreatum,

Cur sic pati pateris?
Istud non est verbum ave,
Quod mandasti tam suave

Gabriele nuntio.
30. Quando vides verbum pati
Nec succurris poenis nati,

O dura compunctio,
Cor Mariae tam afflictum,
A te patre derelictum

Moritur pro filio.

31. O dulcis fili, spes mea,
Mater tua sum, cum ea

Loqui debes modicum ;
Tu me debes exhortari
Ac me digne consolari,

Ut non perdam spiritum.
32. Video te, nate, mori,
Subjaces mortis tremori,

Possum nec te tangere ;
Nate dulcis, miserere
Matris non cessantis Aere

Nec sinentis plangere.
33. Si tu migras, quis supplebit,
Et quis natus mihi erit?

Desolata morior ;
Sed priusquam moriaris,
Aliquid mihi loquaris,

Dulcis fili, deprecor.
34. Filius tunc inclinatur,
Ad Mariam et affatur

Tali dulciloquio:
O mater dulcis Maria,
Virgo pura, virgo pia,

Tantum noli plangere.

35. Ad hoc scis me fore natum
Et a patre destinatum,

Hunc ut bibam calicem,
Sine quo mundus salvari,
Trinitati concordari

Et nequit velocius.

36. Non deberes contristari,
Sed deberes consolari
Et gaudere potius,
Mors mea non est ad mortem,
Aperit sed vitae portam,
Quam peccatum clauserat.

37. Morior pro toto mundo,
Qui ardebat in profundo,

Quem Adam damnaverat ;
Ergo dulcis O Maria,
Mater clemens, virgo pia,

Noli fiere filium.

38. Qui pendendo super crucem
Pro recuperando lucem
Frangit hoc exsilium ;
Ego non te derelinquo,
Ad te semper appropinquo,
Quod dico, non ambigis.

39. Hoc videbis tu pro vero,
Jam resurgam, tecum ero
Atque cum discipulis ;

Me oportet ita mori,
Istud fit pro meliori,
Res humani generis.

40. Igitur spem amplecteris,
Quia mecum potieris

Regno veri luminis,
Sed dum vives vita ista,
Johannes evangelista
Erit tibi filius.

41. Et tu eris ejus mater,
Ipse filius et frater

Te tractabit dulcius.
Filius ista narravit,
Matri caput inclinavit

Et emisit spiritum.

42. Videns ergo hoc Maria
Cecidit in agonia

Et orabat fortius ;
Ejus cor angustiatur
Atque dire vulneratur

O crudelis gladius.

43. Igitur nos cum Maria
Deploremus mente pia

Passionem Domini,
Ut cum Christo collocari
Mereamur, gloriari
Per aeterna saecula.

De quinque vulneribus.

44. Vidit turbas effrenatas
Judaeorum venenatas

Christum primo prendere
Vidit Judam proditorem
Osculando salvatorem

Pharisaeis tradere.
45. Vidit Jesum laceratum,
Ut latronem et ligatum

Trahi per Jerusalem,
Et ad Annam primo ductum,
Hinc ad Kaipham traductum

Et Pilatum principem.
46. Hunc Pilatus condemnavit,
Crucis poenis deputavit

Lotis aqua manibus.
Vidit natum sublevari
Crucifixumque locari

Cruce cum latronibus.
47. Vidit caput cruentatum
Jesu Christi, coronatum

Spinis, cruce pendere,
Vidit manus perforari,
Fixis clavis cruentari

Et cruorem fundere.
48. Vidit suos sanctos pedes
Conclavatos nec est sedes,

Ubi possint haerere.
Vidit latus penetrari,
A Longino sauciari

Hincque caecum cernere.
49. Vidit, potum cum gustavit,
Sitio quando clamavit,

Dicens consummatum est;
Iste potus felle mixtus,
Quem gustavit Jesus Christus,

Cum aceto datus est.

Anima.

50. In me sistat amor tui,
Crucifixo fac me frui,

Dum sum in exsilio ;
Hoc dolore fac me moestum
Nec me facias alienum

Ab hoc desiderio.

51. Virgo dulcis, virgo pia,
Virgo clemens, o Maria,

Audi preces famuli,
Ipse vos et me plasmavit
Et in mundo collocavit,
Fel pro melle redditur.

Ad crucem:

52. Tu nequaquam mihi felix,
Tu semper es infelix,

Filio me viduas ;
Crucis lignum non respondit,
Mihi labor magis frondit,

Quantum magis supplico.

Christus.

53. Sic mandavit incarnari
Atque sibi filiari,

Ut mundum redimerem,
Omnes crucem peramantes
Atque illam venerantes
Semper tibi serviant.

54. Christus in ligno pependit,
Suo sanguine nos defendit

Ab ira diaboli,
Per virtutem sanetae crucis
Liberemur ab inimicis
Per aeterna saecula.