Hic ponit expectantis conditionem: et primo quantum ad altitudinem contemplationis: solitarius, ut non impediatur, tacebit, a tumultibus cogitationum, et desideriorum: quia per hoc levavit se supra se, et ad divina consideranda. Oseae 2: ducam eam in solitudinem, et loquar ad cor ejus. Vel in hoc ostendit expectantis dejectionem, quia manet ad expectandum: sedebit solitarius et tacebit, quia abjectus, et levabit superbiendo.
Secundo quantum ad humilitatem locutionis: ponet in pulvere, os suum, humiliter loquens.
Isa. 29: de humo audietur eloquium tuum.
Tertio quantum ad patientiam tribulationis: dabit percutienti se maxillam, paratus dare. Matth. 5: si quis percusserit te in una maxilla, praebe ei et alteram. Saturabitur, delectabitur, quasi per hoc veniam sperans. Rom. 5: non solum autem, sed et gloriamur in tribulationibus nostris.
Isa. 50: corpus meum dedi percutientibus, et genas meas vellentibus.