MATRIMONII 61

men magni ponderis pu ta r i deben t , quia iudiciali depositioni Matr i s Mar i ae conformes fuerunt. Ex. his enim constat Mar iam tal i laborare incommodo, ob quod matr imoni i consummatio impossibilis evadat ; quum asseruerint aliquid vere ext raor- dinar ium, quod nempe mul ier utero et vagina careat . Lo- qui tur de hoc impedimento Zacchias lib. 9 Quaestionum Medico-legalium Tom. 2 tit. 3 quaest. 5 n. 3. « Dico se- « eundo quod coitus impedimentum consideratum a Canonist is » in muliere ob uter i c lausuram, non semper est ob dur i t i am

» et crassitiem eius par t is quae hymen dici tur sed aliud » genus clausurae fit in terdum , sed rar ius ab alia quadam » membrana p r e t e r n a t u r a l i , ut etiam medici omnes fa tentur » quae in paucis quidem reperi tur , quia ut dixi res prae- » ternaturalis est. » Quae membrana, ait ille, si invenia tur prope externum uter i osculum, ac nullo foramine pervia sit , ut in casu de quo agimus verificatur, impossibilis est m a - t r imoni i consummatio. Hinc Maria sola omnino remanet in suis assertioni bus , quae matr imoni i consummationem ad- s t ruere videntur ; dum tamen contradictionibus impl icantur . Quamobrem hic casus reponendus videretur in il lorum nu- mero, in quibus vir contra mulierem probat, non esse secu- t a m matr imoni i consummationem. Addi e t iam potest quod ai t Sánchez lib. 7 de matrim, disp. 107 n. 3. « Quando » impotentia iudicio medicorum est e v i d e n s , iu ramentum » coniugum non est necessarium. » In casu de quo agi tur impotent ia mulieris evidens fit ex iudicio medicorum.

Non est autem posthabendum quod mult i testes loquuntur de conatibus viri ad copulam; ex quo dubium enasci posset de consummatione sequuta. Ex his depositionibus tamen con- s ta t v i rum fudisse semen, absque tamen debita vasis mulieris penetrat ione. Quo in casu Theologi communiter cogitant non dari veram matr imoni i consummationem; quia ut ai t La Croix lib. 6 part. 3 n. 793... « ta l is seminatio non sufficit > per se, ut tales coniuges, modo natura l i censeantur fieri » una caro » Et Coscius de separat. Tori lib. 3 cap. 2 n. 230. « Clarissimum est coniuges numquam f ie r i , nec esse

«5