€2 MEDIOLANEN.

tentia ipsa a Curia edita, qua praetensi criminis existentia admissa fuit restrictive pro die 20 Aprilis, dum accusatio ferebat, Davidem ieiunium fregisse diebus 12, 13, 18 et 2ft Aprilis. Ergo omnia exsulare debere a causae tractatione quae ad diem 20 Aprilis stricte non referrentur.

Ad poenam sententia inflictam expendendam descendens orator, animadvertebat: sententiam continere Io interdictum in praedicatione atque in ipsa cathechesi; 2° infamiam cri- minis ex verbis iuridice convictam esse etc.; 3° obligationem accusato impositam ad recedendum unde discessit per ea verba ad proprium Ordinarium remittit. Quod praedicationem attinet ; frustra ex adverso obiici nullo in pretio habendum esse interdictum Sacerdoti A. impositum quod mitissimam poenam continet: quippe cum possent iudices vera et gravi animadversione eum plectere, nihil aliud fecerunt quam quod iure communi Ordinario semper licet, cui semper liberum est facultatem concedere ad sacras peragendas conciones; eamque pro suo lubitu adimere. Etenim obiectionem hanc claudicare in iure, sed magis etiam in facto. Liberam qui- dem semper esse Episcopis concedendi facultatem; sed non semper ac pariter liberam recenseri facultatem adimendi. Sanctam Tridentinam Synodum in cap. 2 sess. 5 de Reform. procedi iubere antequam concessio revocetur. Imo vero non modo sine noxa neminem privandum esse concessione quam accepit, sed caute ante privationem procedere oportere ne quis praedicator vel ex falsis informationibus,, vel alias calumnióse vexetur; Barbosa de Episcop. par. 3 all. 76 num. 49.

Ceterum receptissimum esse in iure: in quolibet arbi- trio ad nutum, requiri semper boni viri iudicium: ac revo- candi facultatem non adeo libere explicari posse, ut sine ulla causa ad revocandum deveniatur ; Berardi in append. de benef, impropr. ad ius Eccl. univ. Nec secus se rem ha- bere de concionandi facultate. In casu autem frustra de ar- bitrio disputari. Distinguendum enim esse inter revocationem sine Causa peractam, et aliam quae fertur non modo ex