65. De sancto Ansano.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Ansanus Romae

Tranquillis genitus,
Insignis prole,

mente lucet caelitus.

2. Flagravit martyr

hic servire Domino
Teneris annis,

dum viveret saeculo.
3. Inter scholares
artium nutritus
Christi salvantis
clam tenebat ritus.
4. Quamvis materna
mens et genitoris
Obstabat, vias
ibat redemptoris.
5. Beatus iste

spiritu virtutis
Desiderabat

lavacrum salutis.

Ad Magnificat.

A. Sub mandatis angeli

cum sacerdos petit
Fores sanctuarii,

mirus odor stetit,
Spiritalis Maxima

mater mire datur
Et fons aquae limpidae,

puer ut tergatur.

Ad Matutinum.
Imitatorium.
Regi nobiscum,

Senis advocatum
Ansanum danti,

surgite cantatum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Ansanus catholicus
anno decimo nono

Martyrii fervidus

fuit non corde prono.

2. Imperantes respuens

cucurrit ad matrinam,
Cum qua simul sineret
hanc vitam peregrinam.

3. Relinquamus daemonum
profana, fatur sanctus,
Sit in Christo Domino
jucundus nobis cantus.

Responsoria.

1. Ansanus cum Maxima

mane facto vadunt,
Tyrannorum caedibus

se pro Christo tradunt,
Fidem quia fervidam

non de mente radunt ;
V. Obviant et homini

lumine privato,
Quem mox Iactum faciunt

visu restaurato.

2. Vir iniquus intuens

caecum luminari,
Sanctos de miraculo

vadit criminari,
Hos profanos recitans

Christum venerari ;
V. Trucidare perfidos

vir crudelis quaerit,
Si non lex nuperrime

lata cito perit.

3. Irritati perfidi

tunc imperatores
Praesentari cohibent

Dei zelatores,
Reos vos ut faciant,

Domini cultores.
V. Et vos fantur colere

Christum crucifixum,
Sempiterne vivere

profitentes ipsum.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Ansanus cum Maxima,
Domini fideles,
Unde sitis, postulant
tyranni crudeles.

2. Respondistis humiles:
ingenuis nati
Sumus ex parentibus,
hac in urhe sati.

3. Ante vos inducitur,
ut colatis eum,
Quem Judaeus perfidus
damnat quasi reum.

Responsoria.

1. Nostros deos colite,

quo sitis victuri
Et eos propitios

vobis habituri ;
Ferunt: non se neque vos

hi sunt protecturi ;
V. Noster Christus Dominus

mundi gubernator,
Pro quo nosmet tradimus,

adest liberator.

2. Nostra vox instrepuit

auribus aeterni,
Ipse det ut epulas

gaudii superni
Nosque trahat famulos

et se sinat cerni ;
V. In quo finis omnium,

regnat absque fine,
Afferat antidotum

summae medicinae.

3. Crucifixum spernite
Jovem venerando,
Ipsi vota reddite
simul adorando,
Menti poenas horridas
et carni levando;
V. Si caelestem principem
nosse quaerebatis,

Scite nil, quod colitis,
fore, qui erratis.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Cuncta fecit Juppiter,
ferunt imperantes ;
Absit, ajunt, providi
sint haec judicantes.
2. Constant quaeque condita
verbo Dei patris
Ac idolis hominem
devium sub atris.
3. Pugnant contra miseri
dicta prophetarum,
Viris nam malevolis
scire non est clarum.

Responsoria.

1. Non vos huc adduximus

loqui de prophetis,
Sed monemus illico

diis immoletis,
Quodsi contempseritis,

necem sentietis ;
V. Reddunt: viam sequimur

Dei veritatis,
Cujus non peribimus

haerendo mandatis.
2. Spiritalis filius

cum dilecta matre,
Carcer neque vincula,

inquit, fiet acre,
Nam potare calicem

quaerimus pro patre ;
V. Carceramur acriter

jussu tyrannorum,
Ubi bona poscimus

regis angelorum.

3. Tu probasti, Domine,
corda nostra, clamant,

Igne hos examinas,
qui te semper amant,

At si sit iniquitas,
ille dat, quae sanant.

V. Odor statim spargitur,
et vox clara sonat:
Omnia, quae poscimus,
Christus nobis donat.

In Lau dibus.

Antiphonae.

1. Noctis haurit precibus
providus Ausauus,
Quae narrat apostolus
raptus adhuc sanus.

2. Christo grates referant
martyris de dono
Et se poenas properant
ferre nutu bono.

3. His finitis dicere
psallere festinant,
Et dum psalmi canticum
pleant, non declinant.

4. Exaudi nos, concinunt,
pater, noster autor,
Sis protector famulis,
vere justis fautor.

5. Sopor Dei proximos
coepit occupare,
Ac caelestis nuntius
eos confortare.

Ad Benedictus.

A. Istos mane milites

aulae triumphalis
Offerunt satellites

principibus malis,
Et quia non trepidant

commendare Christum,
Caesa fuste Maxima

mundum finit istum.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Ad civitatem

balneum Regense
Cum refugisses,

spiritus accensae
Sub visione

Dominus te vocat
Et te columnam

templo suo locat.